Yeni Ahit/Markos/3

Vikikaynak, özgür kütüphane

1 Yine havraya girdi; orada eli kurumuş bir adam vardı. 2 Onlar da İsayı itham edebilmek için, Sebt gününde onu iyi edecek mi, diye kendisini gözetliyorlardı. 3 İsa eli kurumuş adama: Ortaya çık, dedi. 4 Onlara da dedi: Sebt gününde iyilik etmek mi, yoksa kötülük etmek mi caizdir? Can kurtarmak mı, yoksa öldürmek mi? Fakat onlar sustular. 5 İsa, etrafındakilere öfke ile bakıp onların yüreklerinin katılığından kederlenerek, adama: Elini uzat, dedi. O da uzattı, ve eli eski haline geldi. 6 Ferisiler dışarı çıkıp hemen Hirodesîler ile beraber, İsayı nasıl helâk etsinler, diye ona karşı öğütleştiler. 7 İsa şakirtleri ile denize çekildi; Galileden büyük bir kalabalık onun ardınca gitti; ve Yahudiyeden, 8 Yeruşalimden, İdumeadan, Erdenin ötesinden, Sur ve Sayda taraflarından, büyük bir kalabalık, onun yaptığı bütün şeyleri işiterek, kendisine geldiler. 9 İsa, kalabalık sebebi ile kendisini sıkıştırmasınlar diye, küçük bir kayığın kendi yanında beklemesini şakirtlerine söyledi. 10 Çünkü bir çoklarını iyi etmişti; öyle ki, dertleri olanların hepsi ona dokunmak için üzerine üşüşüyorlardı. 11 Murdar ruhlar onu gördükleri zaman, önünde yere kapanıyorlardı; ve bağırıp: Sen Allahın Oğlusun, derlerdi. 12 Ve kendisini belli etmesinler diye onlara sıkıca tenbih ederdi. 13 İsa dağa çıkıp kendi istediklerini yanına çağırdı; onlar da yanına gittiler. 14 Ve kendisi ile beraber olsunlar, onları vâzetmeğe göndersin, 15 ve cinleri çıkarmağa kudretleri olsun diye on iki kişi tayin etti; 16 Petrus lâkabını kattığı Simunu, 17 ve Boanerces, yani Gökgürlemesi oğulları, lâkabını kattığı Zebedinin oğlu Yakubu ve Yakubun kardeşi Yuhannayı, 18 ve Andreası, Filipusu, Bartolomeusu, Mattayı, Toması, Alfeusun oğlu Yakubu, Taddeusu, Gayyur Simunu, 19 ve Yahuda İskariyotu, ki bu da İsayı ele verdi. 20 Bir eve geldi; ve yine kalabalık toplandı, o kadar ki, ekmek bile yiyemiyorlardı. 21 Kendininkiler bunu işittikleri zaman, onu tutmağa çıktılar; çünkü: Aklını oynatmış, diyorlardı. 22 Yeruşalimden inen yazıcılar: Onda Beelzebul var, ve: Cinlerin reisi vasıtası ile cinleri çıkarıyor, diyorlardı. 23 İsa da onları yanına çağırıp kendilerine mesellerle söyledi: Şeytan nasıl Şeytanı çıkarabilir? 24 Eğer bir ülke içinde ayrılık olursa, o ülke duramaz. 25 Ve bir evin içinde ayrılık olursa, o ev duramayacaktır. 26 Eğer Şeytan kendisine karşı kalkıp kendisinde ayrılık olursa, duramaz, ancak sonu gelir. 27 Fakat kimse kuvvetlinin evine girip onun eşyasını soyamaz, meğer ki, önce o kuvvetliyi bağlasın; o zaman evini soyar. 28 Doğrusu size derim: Hep günahlar, ve ne kadar küfrederlerse, küfürleri âdem oğullarına bağışlanır. 29 Fakat her kim Ruhülkudüse küfrederse, onun için ebediyen bağışlama yoktur, ama ebedî günah ile suçludur. 30 Çünkü onlar: Murdar ruhu vardır, diyorlardı. 31 İsanın anası ve kardeşleri geldiler, dışarda durup kendisine adam göndererek, onu çağırdılar. 32 Kalabalık onun çevresinde oturuyordu; ve ona dediler: İşte, anan ve kardeşlerin dışarda seni arıyorlar. 33 İsa onlara cevap verip dedi: Benim anam ve kardeşlerim kim? 34 Çevresinde oturanlara bakıp dedi: İşte, benim anam ve kardeşlerim! 35 Çünkü her kim Allahın iradesini yaparsa, kardeşim, kızkardeşim ve anam odur.

Kaynak: Kitab-ı Mukaddes. İstanbul: Kitab-ı Mukaddes Şirketi. 1941  
Telif durumu:

Bu eser, kültürel öneminden ötürü Türkiye Cumhuriyeti'nde kamuya maledilmiştir ya da 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu'na göre eserin koruma süresi dolmuştur. Kanun'un 27. maddesine göre:

  • Koruma süresi eser sahibinin yaşadığı müddetçe ve ölümünden itibaren 70 yıl devam eder.
  • Sahibinin ölümünden sonra alenileşen (herkesçe bilinir duruma gelen) eserlerde koruma süresi ölüm tarihinden sonra 70 yıldır.
  • 12. maddenin birinci fıkrasındaki hallerde (sahibinin adı belirtilmeyen eserlerde) koruma süresi, eserin aleniyet tarihinden sonra 70 yıldır; meğer ki eser sahibi bu sürenin bitmesinden önce adını açıklamış bulunsun.
  • İlk eser sahibi tüzelkişi ise, koruma süresi aleniyet tarihinden itibaren 70 yıldır.