görüldi ki, tamam seksen bir zirâ' yer açılmışdı. Artık burası hücûm içün pek münasibdi.
Hücûmı düşmanda añlamışdı. O gün 'adeta kıyâmet güni idi: hanya kilisâseniñ çan kulesinde ateşler yanıyor, gök yüzini kara bir bulut kaplayor, çañlar çalınıyor, ahali acı acı bagırışıyordı. Düşman, bu haliyle, dışarıdan imdâd isteyordı. Vaktiyle venediklileriñ hücûmuna ugradıkları zaman, deñiz ortasında vatanlarından uzakda, kadınlarımız çocuklarımız, çocuklarımız da böyle acı acı bagırışmışlardı. O zaman onlarıñ imdâdına hiç bir yetişen olmamışdı. Çoluk çocuk deñizlerde bogulmışdı. Namûs, haysiyet, şeref, hiç biri gözedilmemişdi. Şimdi bu, cenâb-ı hakkın düşmanlardan intikamı idi.
Kalede gürültü alan devam idiyordı. Tabyalarımıza ziftli paçavralar atılıyor, her taraf ateş içinde kalıyordı. Hiç bir şeyden korkmayan gazilerimiz ateşler içine saldırıyorlar, bir müddetde ateşler içinde ugraşıyorlardı.
Muhasaranıñ kırk dördünci güni idi. İrtesi sabah hücûm edilecekdi. O sabah herkes hazırdı. Hücûm işareti içün beş topa birden ateş virildi. Bir müddet ortalık birbirine karışdı.
