Kanlı hücûm, kaleniñ fethi
Muhasaranıñ kırkıncı güni idi. Düşmanıñ eñ saglam görünen burcları altına bir lagım kazılmış, içine yüz elli kantar barut konulmışdı. O gün koca bir lagım atılacakdı. Ortalıkda bir sükûn vardı. Herkes siperlerine çekilmişdi. Düşmanıñ bu lagımı añlamaması içün bir an evvel atılması lazımdı. Serdâr emir verdi, lagım atıldı. Bir sa'at kadar, hiç bir şey duyulmadı. Barut, topragıñ altında, bir sa'at kadar kaynaşdı. Biraz soñra ortalık müdhiş bir gürültü ile sarsıldı. Gök yüzini kara bir dumar kapladı. Havadan iri iri taşlar yagmaya başladı. Herkes, ne oluyoruz diye şaşırdı. Gazilerimizden bir çogı taş yagmurundan yaralandı. Düşman neye ugradıgını bilemedi, kale yeriñ dibine göçdi sandı. Gazilerimizden pek çogı da bu gürültüden hiç telâşa düşmediler, hatta bunı hücûm içün bir işaret sandılar, birdenbire yerlerinden fırladılar, kale divarlarına dogru ateşlediler, ellerine geçen düşmanı kılıcdan geçirdiler. Biraz soñra ortalık yatışdı. Açılan gedik ölçüldigi zaman
