İçeriğe atla

Sayfa:Türk Sazı.pdf/40

Vikikaynak, özgür kütüphane
Bu sayfa istinsah edilmiş
YA ÖLÜRSEM NE YAPARLAR ?

Diyordu ki: «Sen çıkınca bilir misin ne olur?
Ardın sıra: «Baba, baba!» diye seni çağırır;
Yüzükoyun yere düşer, acı acı haykırır.
Her gün böyle hıçkırıklar içersinde boğulur.»

Ya ölürsem ne yaparlar?... Ah yine mi bu baykuş?...
Çık beynimden ey Azrail kıyafetli düşünce!
Pençe atma, yüreğinde ümit dolu bir gence;
Bırak beni, bak, her yavrum bir kanatsız küçük kuş!...

Ey Allah’ım, dizlerime, kollanma kuvvet ver;
Yürüyeyim, beni tutan şu sokaktan kaçayım;
Bir kırlangıç kuşu gibi kanatlanıp uçayım.

Şu bugünkü dövüşte de düşmeyerek yaşayım;
Bu akşam da, alnımda ter, evciğime koşayım;
Ta ki benim o sevgili çocuklarım gülsünler!...

67