Öyle mecnûn-ı melâmet-zedeyim ben *Ekrem*
Kim atar seng-i cefâ başıma idrâk benim
Görüp pür-hûn dili bezm-i şarâb-ı nâbdan geçtim
O müstagnî-i devrânım ki hûrd ü hâbdan geçtim
Ben ol şeydâ-yı aşkım mest-i küstâh-ı elestim kim
Elimde câm-ı sahbâ meclis-i âdâbdan geçtim
Zülâl-i vasf-ı âbru-yı bütân-ı kâ’be-i aşkım
Hilâl-i meh gibi sîmîn bir mîzâbdan geçtim
Rehâ yok çâr-ı mevc-i derd-i hicrinden dile gerçi
Yem-i endûhta sad halka-i girdâbdan geçtim
Dâhî dûr etmedin âgyârı sen bezm-i visâlinden
Seninçün ey büt-i bîgâne ben ahbâbdan geçtim
Ben ol berceste bir kem-ter şerâr-ı külhan-ı aşkım
Ki bî-pervâ dil-i hûrşîd-i âlem-tâbdan geçtim
O şûhun cevher-i pür-şu'leyim tîg-ı nigâhında
Dil-i uşşâkta *Ekrem* nice hûn-âbdan geçtim
Mest-i eser-i şarâb-ı aşkım
Göñlüm gibi ben harâb-ı aşkım
Kurbânın olam bana cefâ kıl
Ben lâyık-ı ıztırâb-ı aşkım
