Bu sayfa istinsah edilmiş
Ol zâlimiñ olmuşum esîri
Sad hamd ki kâm-yâb-ı aşkım
Sûretde gedâ-yı bî-ser ü pâ
Ma'nîde felek-cenâb-ı aşkım
Dâg-ı dil-i şu'le-güsterimden
Âfet-res-i tef ü tâb-ı aşkım
Cânân bile yok gözümde hâlâ
Ol mertebe neşve-yâb-ı aşkım
Yok kimseden ihtirâzım *Ekrem*
Dîvâne-i bî-hicâb-ı aşkım
O demki mahrem-i bezm-i cemâl-i yâr olurum
Sükûn-pezîr olacak yerde bî-karâr olurum
Ne dem ki rû-be-reh-i gülşen-i bahâr olurum
Çemen çemen gezerim firkatinle zâr olurum
Degil degil baña lâyık safâ-yı geşt-i çemen
Ki ben de derd ile bir andelîb-i zâr olurum
Elimden alsa felek gam değil bütün vârım
Ferahla ben yine her dem piyale-dâr olurum
Enîsin olma bana mûcib-i sükût olmaz
Firâkını düşünür yine nâle-kâr olurum
