Gönül gidip ser-i kûyunda nâ'il-i feyz ol
Tehî-nişîni-i künc-i firâg yetmez mi
Hücûm-ı şevkle def'-i gumûma ey dil-i zâr
Harîm-i meygedede bir ayâg yetmez mi
Ümîd-i nükhet-i zülfüyle ey nesîm-i sabâ
Bu vakti gözledigim bî-dimâg yetmez mi
Ne ihtiyâc ola şem'e şeb-i muhabbette
O mâh-ı encümen-ârâ çerâg yetmez mi
Önünde şahs-ı ecel kasd-ı kûy-ı yâr edenin
Tarîk-i aşkta *Ekrem* sürâg etmez mi
Neşve-i lâ'l-i lebin ser-germ-i şevk eyler beni
Nükhet-i zülfün dimâg-âlûd-ı zevk eyler beni
Dostum tâ key tegafül kim belâ-yı mergden
Arzû-yı zahm-ı tîgındır ki avk eyler beni
Kumri-i âvâre-veş andıkça gird-i zülfünü
Gird-bâd-ı deşt-i hasret ser-be-tavk eyler beni
Bende yok kudret ser-i kûyunda üftân olmaga
Rûzgâr-ı hasret ol vâdiye sevk eyler beni
Eylemez cân ârzû-yı câm-ı Cem *Ekrem* gibi
Neşve-i lâ'l-i lebin ser-germ-i şevk eyler beni
