Ne esti bâd-ı sabâ hod ne nev-bahâr oldu
Gönül tehî yere bülbül-misâl zâr oldu
O rütbe eyledi gam tâb ü tâkatim ber-bâd
Ten-i nizârıma rûh-ı latîf bâr oldu
Hazân-ı gamla ne gül kaldı ne çemen ne hezâr
Kazâ-yı gülşen-i âlem harâbe-zâr oldu
Hırâm-ı kaddine nezzâre-senc-i hasret olup
Bütün bütün dil-i âvâre bî-karâr oldu
Görenler bâde-i lâ'l-i lebin mestâne olmaz mı
Sabâh-ı haşre dek ser-geşte vü dîvâne olmaz mı
Harâb etti cihânı sadme-i gû bâl-i kahrıyla
Aceb âhir bu çarh-ı kîne-cû vîrâne olmaz mı
Şikâr-ı mürg-ı akl *Ekrem'e* hâl-i ruh-ı pâkin
Hele dâm-ı ser-i zülfünde müşkîn-dâne olmaz mı
Agladıkça ben gamınla bülbül-i pür-gam gibi
Şâd ol ey rûh-ı revân sen gel gel hurrem gibi
Hiç eser kalmazdı dilde yâreden bir şevk ile
Sarabilsem sîneme bir şeb seni merhem gibi
Yâd edip âh eyleyem yâr ile ülfet âlemin
Ömrüm içre görmedim görmem yine ol dem gibi
