Ben Muhammed donuyâm kim gözlüler görür beni
Pes ki kızıl gülüyem hem güllerin reyhanıyem
îsevîyem Mûsevî’yem Dâvudî’yem Ahmedî
Hem Süleymân-ı zamanem ins ü cinnin hânıyem
Sûre-i İnnâ fetahnâ şanıma geldi velî
Can Tebârek âyeti vü Mushaf'ın Kur’ân’ıyem
Ben sadefem dürlü dürlü inciler benden çıkar
Gevher-i deryâ benem deryaların ummânıyem
Şeriatem tarikatem hakikatem bilene
İlm ü hem âlim benem âlimlerin irfânıyem
Ben Hatâyî’yem bu gün kim gözlüler görür beni
Kâfirin küfrü benem hem mü’minin îmânıyem[1]
Mefâîlün mefâîlün faûlün-
Menem ki cân ü dilden Hayderî’yem
Habîb-i Zülcelâl'in çâkeriyem
Gulâm-ı[2] hânedân-ı Ahmed’em ben[3]
Ali’nin Kanber’inin Kanber’iyem
Hasen Hulk-i Rızâ’dır nur-i çeşmim[4]
Hüseyn-i Kerbelâ’nın[5]kemteriyem
Muhibbem âşıkanı[6] Zeynel’ibâd’a
Muhammed Bâkır’ın hâk-i deriyem
Münezzeh meşrebim men yâr-i sâdık[7]
Mevâlî mezhebim hak Ca’ferî’yem
tmam Kâzım Ali Mûsâ Rızâ’nın
Muhibbiyem adûsundan berîyem
Takî tacım Nakî’dir nûr-i aynım
Fedâ-yi hâk-i pây-i Askerî’yem
