Zihî devlet beşâret ben gedâya
Yürürken[1] uğradım dürlü dükâne
Sarâf olan bilür gevher bahâsın
Anı kıldı mübah pîr ü civâne
Yürüdüm dest be-dest kıldım meâli
Düşübdür meskenim iki cihâne
Erenler âsmânın direğidir
Direk yerden dikilür âsmâne
Ululuk ister isen hizmet eyle
Ayak bir bir basarlar nerdübâne
Cihanı açtı Sultan Haydar oğlu
Erişti gaziler kevn ü mekâne
Hezâran kisveden baş gösterirsin
Anınçün halkı salarsın gümâne
Musâhib olana hem dest gerektir
Kadîmi gelicek kalmaya câne
Biner Düldül çalar şah Zülfikar’ı
Kalubdur Ali’den darb-ı nişane
Hatâyî’yem bu gün meydân içinde
Şah’ın medhin okuram dervişâne[2]
Failâtün faiîâtün faîlâtün failün-<
Nefesim ehl-i dile gevher-i kândır bilene
Nutkumuz kudret-i Hak rûh-i revandır bilene
Ma’rifet bahrine dal dahi güherler alagör
İşte bu ilm ü hüner genc-i nihandır bilene
İstedi âb-i hayat çeşmesine erdi Hızır
Ol verir doğru haber bellü beyandır bilene
Şerbet-i Hak’dan içenler olur âzâd elbet
Şöyle sermest olanın küfrü imandır bilene
Kavli yalancı ile olma musâhib çek eli
Hemdem olmak div ile külli ziyandır bilene
Ey Hatâyî Hak’ı özünde tanı ârif olub
Dahi söz söyleme gel bu söz ayandır bilene[3]
