Zâl zâhirdir solar kim dâima zikrin eder
Rı rakibler zehrin içmiş ol Hasen Hulk-i Rızâ
Ze zeminin kâ’besin her kim görürse bir nefes
Sîn sensin âlem içre ey Hüseyn-i Kerbelâ
Şın şehîd et canını Zeyn-el-abâ’nın aşkına
Sad safâ-yi Bâkır’a ermek dilersen tâlibâ
Dâd dâdın ma’nisin Ca’fer bilübdür bil tamâm
Tı tarikat içre sensin yâ imâm-ı rehnümâ
Zây zâlimdir solar kim zâlime zulm ettiler
Ayn inâd edindiler şunlara der rûz-i cezâ
Gayn gayrı bilemem ben her ne kim görsem bugün
Fâ Fazlullah’sın sen yâ Ali Mûsâ Rızâ
Kaf kıyamet mahşerinde Şah Takî vü bâ Nakî
Kef kerâmet ma’dininde ol Kasen Asker lika
Lâm lâ’lin cem’edübdür leşker-i âşıkları
Mîm Mehdî sancağıdır sancağ-ı sâhib livâ
Nun nüzûl-i kaşlarına kılmayan candan sücûd
Vav visâlin firkatinden ağlaram ben dembedâ
He hevâ devranların tâatleri külli riyâ
Lâmeliflâ’dan göründü derdine çünkim deva
Ye yüzün nûrun görelden bu Hatâyî hastedir ,
Hânedân-ı Mustafâ’yı medh eder subh u mesâ
Pâ pâk et nefsini tâ kim bulasın nûrunu
Çâ çek cürmünü her ne geldi ise ver nzâ [1]
Mefâîlün mefâîlün faûlün-
Hudâ vü Mustafâ vü Murtezâ’ya
Ezelden tâlibem Şâh-i velâya[2]
Hasen vechine hasretdir bu cânım
Ki müştâkım Hüseyn-i Kerbelâ'ya
Ali Zeyn-el-abâ Bâkır'dan oldu
Mahabbet ehlinin dârına dâye
İlâhî Ca’fer-i Sâdık hakiçün
Muhibbim Şah Ali Mûsâ Rızâ’ya
