Ben ol canbâz-ı serbâzım felek farkındadır dârım
Niçe Hallâc-ı Mansûr’u yürüttüm rîsmânımda
Belâ vü mihnet ü derd ü gam ile öyle yandım kim[1]
Eridi kara su oldu ilikler istihânımda
Heman el arkası yerde cihanın pehlivanıdır
Hatâyi baştan geçsün kadem koyan nişanımda[2]
Mefâîlün mefâîlün faûlün —
Hatâ ettim Hudâ içün bağışla
Muhammed Mustafâ içün bağışla
Safî nesli Cüneyd ü Hayder oğlu
Aliy-yel-Murtezâ içün bağışla
Hasen aşkı ile meydâna girdim
Hüseyn-i Kerbelâ içün bağışla
İmam Zeyn-el-Abâ Bâkır ü Ca’fer
Îmam Kâzım Rızâ içün bağışla
Severem Şah Tâki vü hem Nakî’yi
Hasen Asker livâ içün bağışla
îmam Mehdi eşiğinde kul olan
Ol eşikte velâ[3] içün bağışla
İmamlar nûr olubdur ey Hatâyi
Ki ol nûr-i Hudâ içün bağışla[4]
Fâilâtün fâilâtün fâilâtün fâilün
Sâkıyâ sun bâde-i sâfı safânın aşkına
Doldurup ver gel Aliy-yel-Murtezâ’nın aşkına
Sad hezar lâ’net Yezîd’e çünki ol şehzâdeye
Bir içim su vermedi kadir Hudâ’nın aşkına
................................
Sen dahi oynat başmı ol belânın aşkına
