muamele uygulaması ilkesi gündeme gelmektedir[1]. Bu nedenle sonuç olarak, farklı muamele her zaman ayrımcılığa neden olmaz. Kanımızca maddi eşitliğin arandığı hallerde; farklı muamelenin varlığı ayrımcılık kapsamında bir ihlale sebebi yet vermez.
1.3. Nefret Suçu ve Ayrımcılık Suçu
1.3.1. Nefret suçu kavramı
Nefret suçu kavramı ile ilgili birçok farklı görüş ve yaklaşım bulunmaktadır. Kavram üzerine, gerek bu konuda yapılan yasal düzenlemeler gerekse sosyolojik ve psikolojik çalışmalar bazında farklı bazı sonuçlara varılmaktadır. Nefret suçlarına kanunlarında yer veren ülkelerin kanun yapıcılar ve bu konuda sosyolojik ve psikolojik çalışmalar yürütenler nezdinde tartışmalar süregelmektedir.
Nefret suçu tarihsel açıdan eski bir kavramken, bu suçun hukuki açıdan eski bir kavram olduğu ise söylenemez. Hukuki açıdan son derece yeni bir kavram olması sebebiyle, hukuki boyuttaki tartışmalar da günceldir. Bu nedenle ülkeler nezdinde nefretin bir suç olarak düzenlendiği kanunlar henüz az sayıda ve çok yenidir[2]. Nefret suçu kavramı çok yönlü bir niteliğe sahiptir. Kanımızca farklı ırk, din, dil ve etnik kökenlerden insanların bir arada yoğun olarak yaşadıkları ülkeler nefret suçu yasalarına daha çok ihtiyaç duyan ülkeler olarak düşünülebilir. İnsanların sahip oldukları karakteristik özellikler bakımından çeşitliliğin artması ile toplumsal boyutta nefretin artması paralellik göstermektedir. Nitekim nefret suçlarına ilişkin ilk yasal düzenlemeler ABD'de ortaya çıkmıştır. ABD ile başlayan nefret yasaları yapma girişimi başta Avrupa ülkeleri olmak üzere tüm dünyaya yayılmıştır[3].
Günümüzde, ülkelerin toplum yapıları düşünüldüğünde; farklı bir takım özellikleri olan insanların bir arada yaşamalarının zorlaştığı, çıkar çatışmalarının çeşitlilik göstererek artığı göz önünde bulundurulduğunda nefret suçu kavramının önemi artmaktadır. Nefret suçu; toplumun her aşamasında bireylerin bu suçun mağduru ya da faili olarak sıkça yer almaları sebebiyle; bilimsel ve hukuki anlamda sıkça tartışılan bir kavram olarak karşımıza
