Sayfa:Ceza hukukunda nefret ve ayrımcılık.pdf/33

Vikikaynak, özgür kütüphane
Bu sayfa istinsah edilmiş

tedbirlere başvurulmaktadır. Bu ülkelerde işten çıkarma tazminatı yaşlılar açısından daha fazladır[1].

1.2.1.5. Taciz

Daha önceleri doğrudan ayrımcılığın bir türü olarak gösterilen taciz, artık Avrupa Birliği'nin ayrımcılık yasağına ilişkin direktifleri kapsamında ayrı bir tür ayrımcılık olarak ele alınmaktadır. Taciz; kişinin ayrımcılık yasağı kapsamında değerlendirilebilecek bir özelliği, yaşadığı toplumda yahut çevrede sıkça dalga geçilen ya da taklit edilen bir durum olarak karşımıza çıkabilmektedir. Örneğin, eşcinsel olduğu düşünülen bir işçinin çalışma arkadaşları tarafından alaycı konuşmalara maruz kalması, engelli bir öğrencinin okulda arkadaşları tarafından bu durumunun sürekli yüzüne vurulması veya etnik kökeni sebebiyle birçok kişinin kötü söylemlere maruz kalması gibi durumlarda tacizin varlığından söz edilebilir.

Uluslararası Sözleşme'de, tacize ilişkin ayrı bir düzenleme bulunmamaktadır. Ancak AB İstihdam ve Meslekte Eşit Muameleye Dair Direktifte, “Bir kişinin onurunu zedeleyerek gözdağı veren, düşmanca, aşağılayıcı, küçük düşürücü ya da saldırgan bir ortam yaratmak amacı ve etkisiyle, 1. maddede bahsi geçen temellerden biriyle bağlantılı olarak istenmeyen bir davranış meydana geldiğinde, taciz 1. fıkra bağlamında ayrımcılık sayılacaktır. Bu bağlamda, taciz kavramı üye devletlerin ulusal hukuk ve uygulamaları uyarınca tanımlanabilir.” şeklinde belirtilmiştir. Sözleşme'nin 1. maddesinde ise istihdam ve meslek açısından “din, inanç, engellilik, yaş veya cinsel yönelim”e dayalı ayrımcılıklar eşit muamele çerçevesinde sayılmıştır[2].

Ayrımcılık emretme olarak da ifade edilebilen taciz etme; bir kimsenin haysiyetini zedelemek niyetiyle veya bu etkiye yol açacak korkutucu, aşağılayıcı, rencide edici başka bir eylemle kişinin karakteristik olduğu kabul edilen din, dil, ırk, engellilik, cinsel yönelim gibi bir takım özelliklerinin hedef alınarak istenmeyen bir fiilin gerçekleştirilmesi şeklinde tanımlanabilir[3]. Davranışın salt amacı karşıdakini taciz etmek olmasa da eylemin böyle bir


  1. Ensari, Y.; Uluslararası ve Avrupa Konseyi Belgelerinde, Avrupa Birliği ve Türk Hukukunda Ayrımcılık Yasağı ve Denetimi, İstanbul, 2015, s. 40. http://acikerisim.ticaret.edu.tr/xmlui/bitstream/handle/11467/2010/62121.pdf?seguence=l&isAllowed=y(ET. 01/06/2019)
  2. 2000/78/EC sayılı Direktif m. 2/3.
  3. Avrupa Ayrımcılık Yasağı Hukuku El Kitabı, s.31.
21