hedef anılabilir. Bireysel olarak nefret beslenmediği halde yine de eylem nefret suçuna vücut verecektir. Çünkü burada aranan nefret saiki bireysel bir nefret ya da önyargıdan kaynaklanmamaktadır. Kanımızca TCK'da yer alan nefret ve ayırımcılık suçunda ise kişisel olarak nefret beslememe hususunun var olduğu kabul edilebilir.
Son düzenlemeden önceki halinde, seçimlik hareketlerden birinin vuku bulması ile işlenebilen bu suç, suça nefret saikinin eklenmesi ile yalnızca seçimlik hareketlerden birinin gerçekleşmesi ile oluşamayacak ayrıca ayrımcılık sebeplerinden herhangi birinden dolayı duyulan nefretin de seçimlik hareketlerden birine eşlik etmesi gerekecektir. Bunun dışında 6529 sayılı Kanun'dan önce, bu suçun müeyyidesi altı aydan bir yıla kadar hapis yahut adli para cezası şeklinde seçimlik yaptırıma tabi iken; son değişiklik ile sadece hapis cezasını gerektiren bir suç niteliğine kavuşmuştur.
4.2. Suçla Korunan Hukuki Menfaat, Fail ve Mağdur
4.2.1. Suçla korunan hukuki menfaat
Suçla korunan hukuki menfaat, değer ya da hukuki konu; suç ile ihlal edilen hukuki varlıktır. İhlal edilen hukuki varlık ve menfaat ise doğrudan suçtan zarar gören kişi/kişilere ait bir menfaattir. Her suçun kendine has bir hukuki yararı vardır. Suçun hukuki konusu kimi zaman yalnızca bir menfaati koruyabildiği gibi bazen birden fazla menfaati de koruyabilmektedir. Suç, hukuki konunun ihlali ile vuku bulur.
TCK'nın 122. maddesi “Hürriyete Karşı Suçlar” bölümünde düzenlenmiş olması sebebiyle bu suçun, en geniş anlamıyla düzenlendiği bölüme bakılarak insan hak ve özgürlüklerini güvence altına aldığı anlaşılmaktadır. Bu suçun hürriyete karşı suçlar arasında yer almasının sebeplerinden biri bireylerin eşit işlem görme hakkının korunmasını sağlamaktır. Hukuk devleti ve eşitlik ilkeleri, bu ilkelerden yararlananlar açısından eşit işlem görme ya da ayırım gözetilmemesini isteme hakkını doğurmaktadır. Eşit işlem görme ve kanun önünde eşitlik ilkeleri, kişileri keyfi ve ayrımcı muamelelere karşı
55 Toroslu, N.; Cürümlerin Tasnifi Bakımından Suçun Hukuki Konusu, Ankara, 1970, s. 166. > Toroslu, s. 92.
5 Demirbaş, T.; Ceza Hukuku Genel Hükümler, Ankara, 2019, s. 561.
5 Meran, N.; Kişilere Karşı Suçlar, Ankara 2005, s. 420.
”3 Özbudun, E; Türk Anayasa Hukuku, Ankara, 2002, 5.137.
