tanıyan uygulamalar yapamaz. Her üyenin, derneğin faaliyetlerine ve yönetimine katılma hakkı vardır. Dernekten çıkan veya çıkarılan üye, dernek malvarlığında hak iddia edemez.” Bu madde ile dernek üyeleri arasında meydana gelebilecek ayrımcı faaliyetlerin önüne geçilmek istenmiştir. Derneğe üyelikleri sebebiyle hiçbir üyeye ayrımcılık tanınamayacağı belirtilmiştir. Ayrıca ayrımcılık sebebi olarak gösterilebilecek özellikler sınırlı olarak sayılmıştır. Hükme göre “dil, ırk, renk, cinsiyet, din ve mezhep, aile, zümre ve sınıf” ayrımcılık sebepleri olarak belirlenmiştir. Bunun dışında örneğin; cinsel yönelim, yaş, engellik gibi karakteristik özellikler madde kapsamında sayılmamıştır. Buradan sayılmayan sebeplere dayanılarak ayrımcılık yapılabileceği sonucuna varılacaktır. Bir diğer noktada, ayrımcılığın yasaklanması yalnızca dernek üyelerinin tüzel kişilik içindeki konumunu koruyucu durumdadır. Örneğin üyelerin, dernek üyeleri dışında başka kişilere karşı ayrımcı muameleleri hakkında bir düzenleme mevcut değildir.
TMK'nın 175. maddesi kadın — erkek eşitliğine dayanmaktadır. Bu hükme göre; yoksulluk nafakası isteme hakkı hem erkeğe hem de kadına tanınmıştır. “Boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek taraf, kusuru daha ağır olmamak koşuluyla geçimi için diğer taraftan mali gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebilir. Nafaka yükümlüsünün kusuru aranmaz.” Eski Medeni Kanun'da erkeğin kadından yoksulluk nafakası isteyebilmesi için kadının ekonomik durumunun refahta olması şartı aranmaktaydı. Yeni düzenleme ile yalnızca kusur oranlarına getirilecek bir kanaat ile yoksulluk nafakasına hükmedilebileceği anlaşılmaktadır.
TMK'nın üçüncü bölümünde evliliğe ilişkin genel hükümler yer almaktadır. Kanunun 185. maddesine göre, “Evlenmeyle eşler arasında evlilik birliği kurulmuş olur. Eşler, bu birliğin mutluluğunu elbirliğiyle sağlamak ve çocukların bakımına, eğitim ve gözetimine beraberce özen göstermekle yükümlüdürler. Eşler birlikte yaşamak, birbirine sadık kalmak ve yardımcı olmak zorundadırlar.” olarak düzenlenmiştir. Evlilik birliği içinde kadın ve erkek elbirliği ile evlilik birliğinin geleceğini gözetmekle yükümlüdür. Kanun her iki eşe de bu sorumluluğu yükleyerek, çocukların bakım ve gözetiminde de her iki eşin sorumlu olduğunu ifade etmiştir.
Aile konutunun seçimi, evlilik birliğin yönetimi ve giderlere katılma hakkında madde 186'da yapılan düzenlemeye göre ise; “Eşler oturacakları konutu birlikte seçerler. Birliği eşler beraberce yönetirler. Eşler birliğin giderlerine güçleri oranında emek ve malvarlıkları ile katılırlar.” Görüldüğü üzere geleneksel adı altında dayatması “aile reisi
