dan uzaklaşmasının doğru olmadığını söyledim. Derhal gözlerinden yaş boşandı ve (Demek seni getirmekle vatana fenalık ettim. Bazı arkadaşlarımla görüşeyim kararımı söylerim) dedi.
6 Kânunuevvel 334 de selâmlık merasiminde usulen huzura kabul olundum. Padişaha dahi (sulhun tamamî-i temini görülmeden evvel ordusunu zayıflatmaması ve bilhassa genç kumandanlarını iş başından ayırmaması, aksi halde ikinci Endülüs vaziyetinin pek uzak olmadığını) anlatarak (benim Şark'a ve İstanbul'da toplanan genç kumandanların da Anadoluya orduları başına iadeleri halinde Türklüğün öldürülemiyeceğini) söyledim. Cevaben: (Sizin gibi genç, mert ve şayan-ı itimat kumandana malik olmakla ben ve milletim iftihar eder) dedi. İşte bu mülâkattır ki benim ve diğer genç kumandanların iş başına geçmesini temin eden âmillerden birisi oldu.
23 Kânunuevvel 334 (918) de Cevat Paşa Harbiye Nezaretine ve Fevzi Paşa da Erkân-ı Harbiye-i Umumiye Riyasetine tayin olundular. Kendilerini tebrike gittim. Beni Tekirdağındaki 14 üncü kolorduya tâyin ettiklerini ve bunun ilk kademe olduğunu ve ilk fırsatta Şarka iade edileceğimi Cevat Paşa söyledi. Müsteşar İsmet Bey de teyit etti.
2 Kânunusani 385 de Tekirdağına muvasalatımda orada kalmak hususundaki beyhudeliği görerek bir an evvel kolordunun Balıkesire nakli için teşebbüsatta bulundum ve müsaade almağa muvaffak oldum.
28 Kânunusani 335 de Tekirdağında ziyaretime gelen Edirnedeki Kolordu Kumandanı Cafer Tayyar Beye de millî istiklâlimizi kurtarmak hakkındaki mütalâamı izah ve Şark'a gitmek için uğraştığımı ve bu kolordunun da Anadoluya naklini temin ettiğimi söyledim. Fikrimi o da münasip gördü.
14 Şubat 335 de bir aralık Harbiye Nâzırlığında ve
