İçeriğe atla

Sayfa:İlk dönem Abbasiler’de kadın (132-232-750-847).pdf/14

Vikikaynak, özgür kütüphane
Bu sayfa istinsah edilmiş

insanların ağırlanması, bayramlar ve önemli günlerde bayramlaşma, hasta ziyareti, vb. Şârî'in tavsiye ettiği işlerde erkek ve kadınların görüşme olmaksızın karşılıklı şerefli duygularını birbirlerine aktarmalarının mümkün olamayacağı belirtilmektedir (Ebû Şukka, 1990: II,45-48).
5) Ma'rûfu/iyiyi emretmek ve münker/kötüden alıkoymak: Konuyla ilgili âyet şöyledir: “Mü'min erkeklerle mü'mine kadınlar birbirlerinin yardımcılarıdırlar: Ma'rufu emreder, münkeri nehyederler" (et-Tevbe, 9/71).
6) Allah'ın dînine da'vet etmek.
7) Allah'ın yolunda cihad etmek: Yaralıların bakımı, sulama, yemek, ölü ve yaralıların geriye alınması gibi savaşta geri hizmetleri Asr-1 Saâdet kadınlarının gördüğü bilinmektedir.
8) Meslekî çalışma: Kadın fakir kocasının kazancına katkıda bulunmak ya da herkesin üzerine farz-ı kifaye durumundaki hayırlı işlerde çalışmak için evden çıkması gereği olabilir.
9) Siyasî faâliyetler: Nebevî dönemde âilesine hakim rejime ters düşerek İslâm'a giriş ve bunu takib eden işkence, yoksulluk, vatandan hicret.. Bütün bunlar çağdaş tabirle siyasî faaliyet sayılmaktadır. O devirde müslüman kadın bunların hepsine sağlam bir inançla katılmıştır (Ebû Şukka, 1990: II,55). Bugün de benzeri durumlara müslüman toplumlar yabancı değildir.
10) Evlilik fırsatlarının kolaylaştırılması.
11) Temiz ve faydalı propaganda işleriyle, hayır meclisleri ve kutlamalara katılımı kolaylaştırmak. Ayrıca, modern zarûret ve ihtiyaçların getirdiği durumlar da ilâve edilmelidir (Ebû Şukka, 1990: II,49-70).2

Bu konunun veriliş sebebi, kadının sosyal hayatta yer alması biçiminin iyi anlaşılmasına yardımcı olmak ve böylece tarihî, kültürel ve geleneksel olayların müslüman kadın üzerinde oluşturduğu görülen bulanıklığın dağılmasına katkıda bulunacaklara klavuzluk edebilmektir. Çünkü, "bugünkü Türkiye müslümanları kadın sorunu hususunda İslâmî


2 Ebû Şukka, müslüman kadının sosyal hayata katılım ve erkeklerle görüşme âdâbını ayrıntısıyla tetkik ettikten (Ebû Şukka, 1990: 11,81-102) sonra, özellikle önem arzeden yedinci bölümde müslüman kadının sosyal faaliyetlere katılımını ve bununla ilgili islami delilleri inceler (Ebû Şukka, 1990: II,380-406) ve sekizinci bölümde bu defa siyasî faaliyetlere katılımını ve ilgili Şer'î delilleri açıklamaya devam eder (Ebû Şukka, 1990: II,410).


6