— Mademki verirsiniz misaade, te birer birer onları deyivereyim size! Darılmayasınız amma...
— Yok, darılmam!
— Siz arabada gelirken düşünürdünüz ki içinizden, ben sizin ağzınızı arıyorum. Zere ben, sizin arkadaşınızı sızdırmak, daha doğrusu kaz gibi yolmak istiyorum, gibi düşünüyordunuz siz. Zati bu düşünce sizde var idi daha öncesinden...
— Hiç aklıma gelmeyen bir şey...
— Bırağın şinci inkârı! Ben sizin okumuşum yüreğinizi... Amma velâkin siz çok yanlış düşünüyorsunuz. Sonracığıma efendime söyleyeyim, Siz gene kendi arkadaşınız için de birazcık yanlış düşünürsünüz. Siz sanarsınız ki o zavallı, çalgıyı malgıyı mahana (bahane) ederek gelir bizim serhalara (çadırlara)... Asıl niyeti ise bozuktur, yani ya, yakmıştır abacığını bizim kadın veya kızlardan herhangi birine... Sizin bu aklınız da yanlıştır. Siz ki bunca yıllık arkadaşınızın yüreğini daha anlayamadınız, ben ise onun ne adam olduğunu dört gün içinde çaktım. O çocuk, diyil üle kadın, kızan peşinde, sevda mevda dalgasında... Onun yireciği eder tıp tıp başka şeyler için...
— Nasıl başka şeyler?
— Süledim size peşin... O garipçe bir insanoğludur, belki biz deriz bülelerine bengala, yani ya... siz dersiniz nasıl bakayım .. şey... cinli, cinli!...
— Cinli mi?
— Te ona yakın bir şey...
— Nereden anladın böyle olduğunu?
— Güsterir mal kendini...
