— Benim kaç gündür kendisini gördüğüm yok!
Kurnaz adam, böylelikle benim ağzımı arıyor; arkadaşımın bu saf niyetlerine karşı benim nasıl davranacağımı öğrenmek istiyordu. Halbuki o, benim, arkadaşla dargın olduğumu bile biliyordu. Çünkü bizim arkadaş hiç sır saklamasını bilmeyen, herkese olduğu gibi renk veren, içi dışı bir çocuktu.
Şimdi Etem'in maksadı şu idi: Bizim arkadaş, Topçular'daki çingene çocuklarına birer ağız armoniği alıp onlara musiki öğretmek bahanesi ile çingenelerle büsbütün içli dışlı olurken benim buna karşı alacağım vaziyeti anlamak... Eğer, ben bu işe karşı alâkasız ve ilişkisiz davranırsam, Etem, gönlü gibi eli de açık olan bizim arkadaşı elinden geldiği kadar sızdırmaya başlayacaktı.
Tabidir ki, iş, yalnız çingene çocukları ile bir armonik takımı kurmaktan ve böylelikle kendisinin musiki isteğini yerine getirmekten ibaret değildi. İşin içinde bize ilk defa «Rağduk kele kana beşe kana» ninnisini dinleten çocuklu, dul kadının; belki de ertesi gün gördüğümüz esmer, ince, tirşe gözlü kızın hatıra ve tesirleri de vardı ve belki de bu hatıra ve tesirler, arkadaşımın saf yüreğinden, yine safça, yani şuurlaşmamış bir halde için için geçiyordu. Köpoğlu Etem, yolda bunlardan bana hiç söz açmıyor, hep arkadaşımın musiki merakı, çingene çocuklarından bir armonik teşkili, işitilmemiş çingene ninnileri, türküleri öğrenmek hevesi gibi garipliklerinden, tuhaflıklarından dem vurarak bu vaziyete karşı benim fikrimi yoklamak istiyordu.
Hızlı ve büyük yaz yağmurlarından sonra, akşamın alacakaranlığında yer yer hasıl olan küçük
