İşte, ey benim bir yıldır türlü acayip maceralarla dolu olan hâtıra defterim!... Son bir buçuk ay, akla hayale gelmez içki ve çalgı âlemleri hâtıralarımdan sade aklıma gelen Çakır Emine'nin bu sözleridir.
Bu yaz da böyle geçti...
Ne yalan söyleyeyim? Annem, Nazlı'dan daha çok Çakır Emine'den hoşlandı. Nazlı'yı hiç sevmemişti; fakat Emine'yi oldukça sevdi. Sözü, sohbeti yerinde, şen, şakrak, kılığı kıyafeti düzgün, eli işe yatkın; âdetleri, tabiatleri oldukça bize yakın, diye onu daha ziyade beğendi... Eğer bu günlerde anneme bir zorlayacak olursam, Emine ile başgöz olmama izin verecek gibi...
Ama öte taraftan, Emine'nin gelip bizde bir hafta kadar misafir kaldığını duyan Nazlı, hüngür hüngür ağlıyormuş... İşte benim de belimi büken bu değil mi? Yoksa, Emine için annemi kandırmak işten bile değil!...
Emine dün bana, şimdiye kadar kendilerinden bizlerle evlenmiş olan birkaç kadın ve kızın isimlerini, sonra bunları kendilerine nikâhlayan beylerin, efendilerin adlarını saydı; bunun üzerine,
— Ne dersin, bu işi biz de seninle yapalım mı? -deyince,
— Biraz düşüneyim!... -dedim.
Sonra bana çekinerek ve ona acır gibi görünerek uzun uzun Nazlı'dan bahsetti.
Geçen cuma günkü o yağmurlu havada Suluku-
