Suluku sunturlu bir kavga olmuş... Emine'nin benle sıkı fıkı görüştüğünü çekemeyen kadınlardan biri ona çatmış. «Topçular'daki sağmal ineği buldun, sağ bakalım istediğin gibi... delikanlıyı siz bir yandan inek gibi sağın; çergeciler bir yandan kaz gibi yolsunlar!» diye bar bar bağırmış. Bunun üzerine orada bir kızılca kıyamettir kopmuş. Tefle, darbuka ile, hatta kemanla yapılan bu sunturlu kavgada benim adım ve sanım belki beş yüz defa geçmiş. Hatta bir aralık curcuna arasında şu tekerleme yirmi defa tekrarlanmış:
— Dere başında saz var!
— Topçular'da bir kaz var!
— Kazı yolan yolana!
— Yazık, günah oğlana!
— Kaz Çakır'a tutulmuş!
— Paraları yutulmuş!
— Topçular'da harmanlar!
— Pisi pisi sarmanlar!
— Çakır'ımın peşinde!
— Geziyor toramanlar!
— Bir hoca Alim var, her kime?
— Topçular'daki falcı karılarına yakında gelin gidecek olan Çakır'ımın başına!...
— Ala ala hey!
Cuma günü Sulukule'deki o sunturlu kavga arasında kontr parti tarafından Emine'nin partisine karşı söylenen bu tekerlemeyi geldi, bana, Fener'deki Kılburnu gazinosunda kemancı Kör Andon haber verdi.
— Peki ama -dedim-, Andon, sen bu tekerlemeyi aynen nasıl aklında tuttun?
