Emine,
— Yaa! Ben, cinlerden korkarım, gidemem...
Bu sefer, Benli Lâtif'e döndü:
— Haydi Latif ağabey, beraber gidip getirelim!
Reha Bey gürledi:
— Otur, oturduğun yerde be, işin mi yok senin?
Tornavida fena halde bozuldu ve bu bozulmasının acısını Etem'in ayısından aldı:
— Ulan, ayıoğlu ayı, haydi git sen de ağaçların altına da orada muzika dinle!
Nazlı'cığın bu hali, Çakır Emine'ye fena merak olmuştu; bir aralık dayanamadı,
— Ben azıcık Nazlı ablanın yanına gidiyorum!... -deyip kalktı, Nazlı'nın yanına yollandı ve Tepebaşı'nda çalan Karmen bitinceye kadar orada kaldı. Sonra, ikisi de kolkola ve kırıta kırıta yanımıza geldiler.
Tornavida Hasan, boyuna doldurup doldurup iri iri kadehlerle susuz yuvarladığı rakıdan artık cıvımaya yüz tutar gibi olmuştu. Onun için, Nazlı ile Emine yanımıza geldikleri zaman, Şahin ağaya emretti,
— Uyuma be Şahin ağa, öttür bakalım şu zurnayı... Muzikanın üstüne şimdi kabadan bir çifte telli ister... Haydi bakalım Râna abla, sen de tak zillerini de Emine ile birlikte fırla ortaya!..
Râna, Tornavida'yı fena payladı:
— Efendilerin meclisinde, uşaklara söz düşmez...
Tornavida, olduğu yerde put kesildi...
Emine şimdi Nazlı'nın omuzlarına başını dayamış,
— Ne düşünüyorsun öyle hazin hazin Nazlı abla?- diye soruyor, Nazlı da melül melül benim yüzüme bakarak,
