Benim eli nimetlim, kendi devletim, sözleri şekerden lezzetlim; gövdesi balık etlim, ille velâkin bazı bazı cihetlerde benden daha dirayetlim İrfan Efendim!
Evvelâ toptan savrange selâm cümbur cemaatınıza!... Sonra saniyen ol mübarekçe hatırcığınızı sual ederim bolca bolcal... Eğerleyim ki, zatınız da bu fakir fukara Etemcikten sual buyuracak olursanız çok şükür diyelim mevlâya ki ülmemişizdir, daha sağcayız amma yatarız şincik Yenibahçe'deki kurbağa hastanesinde, (Guraba hastanesi) cerrahlık koğuşunda...
Sebebi ise çıkmıştır ensemde, benim çaldığım tulum kadar kocaman bir çıban... Verir bana çok sızı bu cenabet şey... Verirse mevlâm sağlıcak, deşecekler yarın sabah cerrahçılar o çıbanı muştaylan? (Nişterle olacak) Ona sebep, belkileyim de titreteceğim ben kuyruğu, dikeceğim nalları havaya...
Eh, ne olur, ne olmaz, bu kadar zaman var, zatınızla ahbaplığımız; belki sizin bilmeyerek kırmışşımdır hatırcığınızı, belki sizin bilmeyerek incitmişimdir yüreciğinizi... Saklasın mevlâm, cümbür cemaat hepimizi ama, ne olur, ya ne olmaz, yarın sabah ben çekersem cavlağı bu deli dünyadan, artık eksik hakkınızı helâl edersiniz gayri!... İstemem sizden başka bir şeycik, budur sizden ricam... Koca ninenin (annem) üperim ellerinden, o da helâllasın hakkını Etemciğimn...
Bizim filiz gözlü Gülizarı görürsen herhangi bir günün herhangi bir saatında, diyesin ona ki, ben asıl anamız olan kara toprağın koynuna girdikten Sonra unutmasın beni, okusun arasıra benim
