— Öyle ise -dedi-, yarın erken kalkalım; birlikte Lonca'ya gelelim; çok enfes bir kavga seyredeceğiz ki, sen bunu rüyanda bile göremezsin!
Ertesi sabah erkenden Lonca'ya geldik; önce oradaki şişman Rum sütçüde birer süt, sonrada tepedeki Hançerli bostan kahvesinde birer kahve ile nargile içtik...
Derken efendim, baktık ki, alt tarafta, Hançerli bostanın yüksek duvarının dibindeki tozlu meydanda bir kaynaşmadır oldu. Önce çoluk çocuk, sağa sola koşuştu. Arkasından kadınlar, kızlar, kapıların önlerine dizildiler. Erkeklerin hemen hepsi işlerine ve işi olmayanlar da mahalle kahvelerine gitmişlerdi. Daha sonra, açık pencerenin birinden uzanan bir genç kız karşıki eve doğru hafiften seslendi:
— Biz Kâğıthane'ye gidiyoruz akı (a kız)! Keyif etmeğe, eğlenmeğe, cana can katmaya gidiyoruz; nasıl var mı iştahınız sizi de götürelim; orada bizimle birlikte hem keyif eder; hem eğlenir; hem cana can katar; hem de soracığıma efendim, bizim sofralanmızı kaldırır, bulaşıklarımızı yıkar; pabuçlarımızın tozlarını silersiniz!
Karşı pencereden uzanan başka bir kız ona karşılık verdi:
— Bitli Kâğıthane'ye!... Bitli Kâğıthane'ye!... Orası açar sizi!... Orası açar!...
— Bitli Kâğıthane'ye sizin gibi bitliler gider. Bizler ise buradan kuruluruz tenteli arabaya... sepetlerimizlen, bohçalarımızlan, habelerimizlen (yemeklerimizle) çala oynaya gider; oracıkta Çağlayan köşkünün arkasında size inat yeriz, içeriz âfiyetlen... Sizde burada kokmuş evinizde pineklersiniz avşamlara kadar eziyetlen...
