Suratı astı ve iki mecidiyeyi bana geriye uzattı:
— Ben deyilim dilenci! İki patakozla sen git de kaçık Nazlı'ya kına, rastık al!
— Yanımda fazla yok da onun için... Sen şimdilik al onları!
— Şimdilik sen yap beş patakoz da, kalanını da yarın avşam gelip alırım!
Bir çeyrek daha ekleyip üç çeyreği uzattım:
— Hele al sen şimdi bunları... Ötesi kolay...
Bin naz ve yapmacıklarla üç çeyreği aldı ve birkaç gün sonra yine buluşmak üzere benden zorla ayrıldı defolup gitti.
Fakat, bu çok iyi oldu. Çünkü kızın bana karşı aşkı maşkı olmadığı tamamiyle meydana çıktı; Etem'in de son çevirdiği manevralar anlaşıldı.
Bütün bu maceraları Reha Beye anlattım; o bunlara bir hayli meraklandı ve bir hayli güldü. En sonra da,
— Sen -dedi-, o Etem'i bir gün bana gönder; ben ona bir diskur geçeyim; yahut bizimkilere geçirteyim; bak bir daha senin yanına uğrar mı?
Reha Bey, sonra beni aldı; Balat meyhanelerinin birinde Hıfzı Reis adlı bir çingene tulumbacı reisi ile görüştürdü. Hıfzı Reis, yaman ve kabadayı bir adama benziyordu. Benim Etem'le olan maceramı iyice dinledikten sonra,
— Çaktırmadan -dedi-, herifle barış, kendisi ile yeniden dost ol; sonra bir gece onu buraya, meyhaneye davet et... Ötesine sen hiç karışma!
