havada Etem bana geldi ve yine lafı çok tatlı ta- rafından açarak ağzımdan girdi, burnumdan çıktı, beni kandırarak aldı, Topkapı içinde yarı gazino, yarı meyhanemsi bir yere götürdü.
Köpoğlu herif, bugünlerde beni rakıya alıştırmak için çok zorluyorsa da ben henüz ağzıma biradan başka bir şey koymuyorum. Fakat o, dün akşam o dediğim yerde ağzı ile binbir dereden billûr ve şerbet gibi sular getirerek beni kandırdı; biranın içine bir iki kadeh konyak karıştırttı. Evet, konyaklı biranın keyfi, sade biradan hoş kaçıyor ama, insan da ertesi günü uykudan kalkarken fazla rahatsız oluyor. Üstelik, bunun keyifliği de hiç sade biranınkine benzemiyor. İşte dün akşam, birama kattığım birkaç kadeh konyak yüzünden oradaki yarı gazino, yarı meyhanemsi yerde yapmadığımız kalmamış...
Etem, Sulukule'den bir keman, bir ut, hânende ve köçek olarak iki kadınla bir kız getirmiş, ondan sonra biz geceyarısına kadar orada vur patlasın, çal oynasın gitmişiz. Gitmişiz değil... gittik... Bunları ben hep biliyorum. Akşam yaptıklarımız hep hatırımda... Hatta bir aralık Sulukule'den gelme kemancı oğlanın elinden kemanı ben aldım, orada mahut ninniyi, Karmeni çaldım, sonra da Sulukule' den gelenlerle birlikte yine yarım saat keriz havalarına o kemanla iştirak ettim... Fakat, ne yalan söyleyeyim, musiki istidadı, musiki mayası, musiki ustalığı, dedikleri gibi berikilerde hakikaten pek fazla... Heriflerin ve karıların yay tutuşları, mızrap
vuruşları, def çalışları, şarkı söyleyişleri bile bambaşka... Öyle olmakla beraber, bunlarda da benim
