Çabuk bana bildir. Sıkıntıdan başım ağrıyor, hastayım... Bu aydınlık yaz gecelerinde harman yeri sensiz bana zindan oluyor, rica ederim, bana eziyet etme, beni unutma, benim sevgili yârım! Çok çok selâmlar!
Bu mektubun cevabını dört gözle beklerim.
Hasretli
Gülizar»
Nasıl, beğendiniz mi? Gelin de çıkın bakalım işin içinden... Yalnız kız, hakikaten bana gönül mü vermişti, yoksa benim ona hasta iken hatır sormak diye götürdüğüm şeyler ona tatlı gelmişti de onun için mi bana bu mektubu yazıyordu? Fakat bu mektup, pek öyle öteberi hatırı için yazılmış mektuba benzemiyordu.
Benzemiyordu ama, benim başımda Nazlı derdi varken şimdi ona ne yapabilirdim? Vakıâ bu kız, Nazlı'dan daha çok güzel, daha çok gençti. Ancak, ötekinin hali, başka idi. Hem ben, bizim evde kaldığı müddetçe Nazlı'ya daha fazla ısınmış, onunla daha sıkı fıkı dost olmuştum...
Gülizar'ın bu mektubunu birkaç kere üstüste okuduktan sonra onu cebime yerleştirip Topçular'ın yolunu tuttum... İşte şimdi döndük iki cami arasında kalmış beynamazlara!...
Meğer Gülizar'ın bana bu mektubu yazmasına sebep, o gün benim yanımda gördüğü şık küçük hanımefendi(!) imiş... Gülizar, bu şık küçük hanımı o gün benden o kadar kıskanmış ki, az kalsın, kadının yanında benim başıma bir bayrak açacak,
beni orada maskara edip bırakacakmış. Bereket
