Leylâ vü Mecnûn/2801-2900
2801 Âvâzı idi besî mülâyim
Üslûbı dürüst usûli kâim
2802 Tahrîr ile her çekende âvâz
Kuşlara dutardı râh-ı pervâz
2803 Gâhî gazel ü gehî kasîde
İnşâ kılup ol sitem-resîde
2804 Sûz ile ohurdı gâh ü bî-gâh
Bir niçe azîz anunla hem-râh
2805 Yazarlar idi tamâm şi‘rin
Ohurlar idi müdâm şi‘rin
2806 Âlemlere ol garîb ü mehcûr
Ekser bu sebebden oldı meşhûr
2807 Âvâzı vü zihni vü cemâli
Kılmışdı mukayyed ehl-i hâli
2808 Kim olsa bu üç kemâle kâbil
Demek olur ana zât-ı kâmil
2809 Peyveste kılup kemâlin izhâr
Bu beytleri kılurdı tekrâr
Bu gazel Mecnûn dilindendür
2810 Biz cihân ma‘mûresin ma‘nîde vîrân bilmişüz
Âfiyet gencin bu vîrân içre pinhân bilmişüz
2811 Ger özin dânâ bilür taklîd ile sûret-perest
Âlem-i tahkîkde biz anı nâ-dân bilmüşüz
2812 Bî-haberler şerbet-i râhat bilürler bâdeni
Biz hakîm-i vaktüz anı tökmişüz kan bilmişüz
2813 Bilmüşüz kim mülk-i âlem kimseye kılmaz vefâ
Ol zamandan kim anı mülk-i Süleyman bilmişüz
2814 Ayru bilmişsen Fuzûlî mescidi meyhâneden
Sehv imiş ol kim seni biz ehl-i irfân bilmişüz
Bu Leylînün bahâr-ı ömrine hazân erdüğidür
ve
Gül-bün-i hayâtına sarsar-ı noksân yetdüğidür
2815 Sâkî göze geldi neş’e-i mey
Bir niçe kadeh yürüt peyâpey
2816 Azm-i tarab etdük ihtimâm et
Zevkin tarab ehlinün tamâm et
2817 Bezm ehline câm-ı lâle-gûn dut
Ammâ mana cümleden füzûn dut
2818 Zîrâ ki henûz nîm-mestem
Gam silsilesine pây-bestem
2819 Hoşdur tarab ehlinün bu bezmi
Dağılmağa olmasaydı azmi
2820 Hoşdur ferah ehlinün bisâtı
Olsaydı sebât-ı inbisâtı
2821 Târîh-nüvîs-i hâl-i eyyâm
Bu kıssaya beyle verdi itmâm
2822 Kim vasldan olmayup tesellî
Mecnûndan olanda dûr Leylî
2823 Kesmişdi teallukın cihândan
Kat‘-ı nazar eylemişdi cândan
2824 Bir fasl ki dest-i gâret-i dey
Gül-zâr bisâtın eyledi tayy
2825 Mâtem-kede oldı arsa-i bâğ
Mâtemde sürûd nâle-i zâğ
2826 Leylâ kimi oldı lâle mestûr
Mecnûn kimi şâh-ı ergavân ‘ûr
2827 Renc-i yerekandan oldı eşcâr
Lerzân ü zaîf ü zerd-ruhsâr
2828 Söndi gül ü lâlenün çerâğı
Sarsar yeli zulmet etdi bâğı
2829 Gül bîm-i taarruz-ı havâdan
Lâle sitem-i dem-i sabâdan
2830 Rahtını yaşurdı bağlarda
La‘lini itürdi dağlarda
2831 Bir mâr misâli oldı her nehr
Her nehrde su mesâbe-i zehr
2832 Yel âb-ı hayâtı âteş oldı
Âteş yel içinde dil-keş oldı
2833 Gökden yere yetdüğinde bârân
Her katra olup misâl-i peykân
2834 Gûyâ ki yetürdi bâğa bî-dâd
Kim şu‘bede-i taharrük-i bâd
2835 Bir sihr ile âbı âhen etdi
Andan ten-i bâğa cevşen etdi
2836 Bir gün bu havâda Leylî-i zâr
Gam def‘ine etdi meyl-i gül-zâr
2837 Gördi gül ü lâleden eser yoh
Envâ‘-ı şecerde berg ü ber yoh
2838 Sahn-ı çemenün safâsı getmiş
Noksân-ı safâ kemâle yetmiş
2839 Ne sebze teninde tâb kalmış
Ne berg yüzinde âb kalmış
2840 Mâtemkede gördi bûstânı
Rikkat odına dutuşdı cânı
2841 Sûz-ı ciğer ile yana yana
Şerh etdi gamını bûstâna
2842 K’ey bâğ nedür bu âh-ı serdün
Men hasteye zâhir eyle derdün
2843 Men dahi senün kimi nizârem
Bir gülden ırağ zerd ü zârem
2844 Ne devlet-i kurbine kabûlüm
Ne ravza-i kûyşına vusûlüm
2845 Sen gerçi hazânasen giriftâr
Elbette bahâra yetmeğün var
2846 Ümmîd-i visâl mende yohdur
Senden gam ü gussa mende çohdur
28 47 Arturdı gam ağladukça derdin
Giryân göğe dutdı rûy-ı zerdin
Bu Leylînün anasına vasiyyet etdüğidür
ve
Dûst yâdiyle dünyâdan getdüğidür
2848 Ma‘bûdına arza kıldı râzın
Bildürdi gönüldeki niyâzın
2849 K’ey hâkim-i arsa-i kıyâmet
Sultân-ı serîr-i istidâmet
2850 Nevmîdliğ âteşine yandum
Bi’llâh bu vücûddan usandum
2851 Çün dûst yanında nâ-kabûlem
Bi’llâh bu hayatdan melûlem
2852 Men şem‘-i şeb-i firâk-ı yârem
Sûzân ü siyâh-rûzgârem
2853 Yandurdı meni cefâ-yı âlem
Dinlemezem ölmeyince bir dem
2854 Derdüm ki vücûdum olsa bâkî
Şâyed düşe vasl ittifâkı
2855 Pertev bırahanda âftâbum
Bildüm ki vücûd imiş hicâbum
2856 Yâ Rab meni et fenâya mülhak
Kim râh-ı fenâ imiş reh-i Hak
2857 Pâk idi duası etdi te’sîr
Fi’l-hâl mizâcı buldı tağyîr
2858 Te’sîr-i havâ-yı nâ-münâsib
Terkîbine za‘f kıldı gâlip
2859 Geldükçe ziyâde oldı derdi
Teb-lerze ferâgatin giderdi
2860 Mahv oldı teb içre ol perî-veş
Bir şem‘ kimi ki göre âteş
2861 Eksildi arakda hüsni tâbı
Bir gül kimi kim geder gül-âbı
2862 Za‘f-ı teni ol makâma yetdi
Kim bister içinde cismi itdi
2863 Bisterde taleb kılan nişânın
Görmezdi vücûd-ı nâ-tüvânın
2864 Ref‘ oldı nişâne-i selâmet
Mevtine görindi min alâmet
2865 Azm eyledi olmağa müsâfir
Rihlet eseri çü oldı zâhir
2866 Ref‘ etdi hicâb-ı ihtirâzın
Fâş etdi anaya gizlü râzın
2867 K’ey derd-i dilüm devâsı ane
Şem‘-i emelüm ziyâsı ane
2868 Gam gizlemek ile câna yetdüm
Tâ mümkin idi tahammül etdüm
2869 Hâlâ ki mukarrer oldı getmek
Farz oldı bu sırrı zâhir etmek
2870 Olsun sana ey zaîfe rûşen
Kim tîğ-i hevâ helâkiyem men
2871 Cismümde yoh özge derd tâbı
İllâ gam-ı aşk ıztırâbı
2872 Men âşık-ı zâr ü bî-nevâyem
Bir mâh-likâya mübtelâyem
2873 Sevdâsı ile yoh oldı varum
Geçdi hevesiyle rûzgârum
2874 Çoh ârzû eyledüm cemâlin
Bir gün görebilmedüm visâlin
2875 Hâlâ gederek gönülde sûzı
Elden ne gelür bu idi rûzî
2876 Ancak değülem men-i perişân
Ol yâr gamında zâr ü giryân
2877 Ol hem men-i zâra mübtelâdur
Ser-geşte-i vâdî-i belâdur
2878 Mendendür anun cünûnı efzûn
Kays iken olupdur adı Mecnûn
2879 Dâim geçürür gamumda eyyâm
Bir gün ana hâsıl olmayup kâm
2880 Rüsvâ-yı zemâne oldı menden
Âfâka fesâne oldı menden
2881 Bîhûde değül figân ü âhı
Yahmaz mı meni anun günâhı
2882 Men kim gederem bu hâk-dândan
Derdüm bu ki şerm-sârem andan
2883 Ey mûnis-i rûzgârum ane
Gam-hârum ü gam-güsârum ane
2884 Men dâr-ı bekâya azm edende
Dünyâya vedâ edüp gedende
2885 Mensüz çeküp âhlar figânlar
Sahrâlara düşdüğün zamanlar
2886 Düşse yolun ol olan diyâra
Arz-ı gamum eyle ol figâra
2887 Zinhâr ana olanda vâsıl
Hoş kimsedür andan olma gafil
2888 Düş ayağına rızâsın iste
Men mücrim içün duâsın iste
2889 Arz eyle ki ey vefâlu dildâr
Cân verdi yolunda Leylî-i zâr
2890 Aşkunda yerine yetdi lâfı
Da‘vâsınun olmadı hilâfı
2891 Söyle men-i zâr ü mübtelâdan
K’ey aşkda lâf eden belâdan
2892 Halvet-geh-i ünse mahrem oldum
Âzâde vü şâd ü hurrem oldum
2893 Sen hem gelegör teallül etme
Men muntazırem tegâfül etme
2894 Ger sâdık isen bu yolda sen hem
Sabr eyleme eyle terk-i âlem
2895 Gel kâm-ı dil ile olalum yâr
Bir yerde ki yohdur anda ağyâr
2896 Dâim olalum bir evde hem-râz
Kim çıhmaya daşra andan âvâz
2897 Hoş menzil-i emne bulmışem râh
Bî-ta‘ne-i dûst ü cevr-i bed-hâh
2898 Menden seni eylemek haber-dâr
Bismillâh eğer irâdetün var
2899 Çün kıldı vasiyyetini âhir
Azm-i sefer etdi ol müsâfir
2900 Yâd eyledi yâr-ı mihr-bânın
Vasl ârzûsiyle verdi cânın