Leylâ vü Mecnûn/2501-2600
2501 Mâtem-zedesen siyeh libâsun
Kimdür ol nişedür bu yasun
2502 Derd ü elemün denizi daşdı
Seylâb-ı belâ başumdan aşdı
2503 Tîr-i feleğe nişâne oldum
Tâhûne-i çerhe dâne oldum
2504 Mâtem-kededür bu gece âlem
Men bahtı kara bir ehl-i mâtem
2505 Ne sabr kalupdurur ne ârâm
Bilmem ki n’olur mana serencâm
2506 Olmış bu gece tamâm-ı kevkeb
Âzârum için felekde akreb
2507 Subh âyînesini reng dutmış
Feyz-i seheri felek unutmış
2508 Ey subh senün ne oldı hâlün
Dem urmağa kalmamış mecâlün
2509 Gönlün hoş ise tebessüm eyle
Mihrün var ise terahhum eyle
2510 Feryâduma hem-dem et horûsı
Âvâzuma koş sadâ-yı kûsı
2511 Mürg-i seheri getür zebâna
Göster dem-i subhdan nişâne
2512 Çoh ağladı etdi nâle-i zâr
Derd-i dil-i zârın etdi tekrâr
2513 Gördi mededine subh yetmez
Şeb derd-i diline çâre etmez
2514 Yüz dutdı ana ki feyz-i âmı
Çekmiş bu medâra subh u şâmı
2515 Râz-ı dil-i zârın etdi izhâr
K’ey vâkıf-ı hâl ü ârif-i zâr
2516 Yohdur gam ü derdüme nihâyet
Gamdan kime eyleyem şikâyet
2517 Gam bî-had ü men besî zaîfem
Men beyle gama haçan harîfem
2518 Ya ver mana mihnetümce tâkat
Ya tâkatum olduğınca mihnet
2519 Ger câme-i sabrum eylesem çâk
Hükmün yolu görinür hatar-nâk
2520 V’er gönlüme versem istimâlet
Tâkatçe değül gam ü melâlet
2521 Nâmûsdan eylesem cüdâlığ
Mecnûn ile kılsam âşinâlığ
2522 Korhum bu ki ismet ola pâ-mâl
Fermâna muvâfık olmaya hâl
2523 Kılsam bu havâda hıfz-ı nâmûs
Ma‘mûre-i vaslum ola mahrûs
2524 Korhum bu ki dûd-ı âh-ı Mecnûn
Ahvâlümi eyleye diğer-gûn
2525 Sâdıklarun âhı mu‘teberdür
Andan hazer etmemek hatardur
2526 Ol eyle bu beyle n’eyleyem vây
Bilmen men-i âcize nedür rây
2527 Yâ Rab mütehayyirem men-i zâr
Mihnetlere olmışem giriftâr
2528 Ser-menzil-i emne râh bilmen
Senden özge penâh bilmen
2529 Gör bâde-i gaflet ile medhûş
Kıl perde-i lutfunı hatâ-pûş
2530 Derler ki sitem-resîde Mecnûn
Olmış men-i mübtelâya meftûn
2531 Men bî-ser ü pâ ana ne lâyık
Kim hüsnüme kimse ola âşık
2532 Bir zerre-i hâr ü hâk-sârem
Gerd-i reh ü hâk-i reh-güzârem
2533 Rûhum ki bedendedür senündür
Her neş’e ki mendedür senündür
2534 Gencîne-i hüsnüne emînem
Sensen sebebüm ki nâzenînem
2535 Yâ Rab meded et ki bu emânet
Mahfûz ola tâ dem-i kıyâmet
2536 Tâ kurbe teveccüh etdüğüm çağ
Alnum açuğ ola vü yüzüm ağ
Münâcaat
2537 Yâ Rab kemâl-i bâr-geh-i Kibriyâ hakı
Ya‘nî fürûğ-ı nûr-ı ruh-ı Mustafâ hakı
2538 Kıl garka bahr-ı aşka vücûdum sefînesin
Fermân-ı Hızra Mûsî eden iktidâ hakı
2539 Subh-i visâle eyle bedel şâm-ı hecrümi
Subhun demindeki nefes-i dil-küşâ hakı
2540 Derd ü belâmı râh-ı mahabbetde kılma kem
Râh-ı mahabbetündeki derd ü belâ hakı
2541 Ehl-i dalâletem mana göster hidâyetün
İhdâ-yı râh-ı râst kılan reh-nümâ hakı
2542 Endûh ü derde gönlümi sâhib- tahammül et
Derde tahammül eyleyen ehl-i rızâ hakı
2543 İhlâsum et duâya Fuzûlî kimi dürüst
Dergâhda icâbete lâyık duâ hakı
Tamâmî-i sühan
2544 Acz ile duâ kılurdı ol mâh
İzhâr-ı niyâz edüp ki nâgâh
2545 Çekdi ceresü’r-rahîl âvâz
Resm-i hudi etdi sârban sâz
2546 Göç oldı açıldı bâr-gehler
Buhtîlere mehd çekdi mehler
2547 Bir mahmile bindi Leylî-i zâr
Kûh-ı gamın etdi nâkayâ bâr
2548 Efgânı edüp ceres ünin pest
Aşkı meyi etdi nâkanı mest
Bu Leylînün nâkaya arz-ı râzıdur
ve
Zebân-ı hâl ile izhâr-ı niyâzıdur
2549 Çün nâkada gördi neş’e-i hâl
Kıldı ana hem beyân-ı ahvâl
2550 K’ey gâliye-mûy ü anberîn-bûy
Gül-çehre vü hâr-hâr ü hoş-hûy
2551 Ey başı açuğ ayağı yalın
Bulmış niçe kez Harem visâlin
2552 Sevdâ-zede nişedür dimâğun
Göğsünde nedür bu eski dâğun
2553 Kimden sana yetdi zulm ü bî-dâd
Her lahza nedür figân ü feryâd
2554 Uşşâk tarîkıdur tarîkun
Ger âşık isen menem refîkun
2555 Nâlân gam-ı aşk-ı yârdansen
Sen dahi bizüm katârdansen
2556 Men kimi yoh elde ihtiyârun
Bir özge elindedür mehârun
2557 Çün düşdi senünle ittifâkum
Rahm eyle mana gör iştiyâkum
2558 Lutf eyle binâ-yı kâr-ı hayr et
Mecnûnum olan diyâra seyr et
2559 Bu şîfteni yetür ol aya
Bu derdi yetişdür ol devâya
2560 Nâgâh ederken oldı bî-hûş
Mutlak özin eyledi ferâmûş
2561 Bî-hûşlığında düşdi ol nûr
Hem-râhı olan gürûhdan dûr
2562 Ol nev’ idi zulmet-i şeb-i târ
Kim olmadı sârbân haberdâr
2563 Çün geldi özine ol perî-veş
Oldı bu kaziyyeden müşevveş
2564 Göz açdı özini gördi itmiş
Hem-râhı bırahmış anı getmiş
2565 Derd üzre muzâaf oldı derdi
Depretdi heyûn-ı reh-neverdi
2566 Çoh cehd ile eyledi tek u pû
Çoh yol arayup yöğürdi her sû
2567 Ne râh ne râh-ber bulındı
Ne kâfileden eser bulındı
2568 Tenhâ yürür oldı ol semen-ber
Zulmetde misâl-i mâh-ı enver
2569 Çün seyr-i felekde leylî-i mâh
Şeb kâfilesin itürdi nâgâh
2570 Leylî sıfatında gün çıhup ferd
Cemmâzeye çekdi mahmil- i zerd
2571 Düşdi güzer ol semen-izâra
Mecnûn-ı hazîn olan diyâra
2572 Her yan nigerân gezerdi ol mâh
Bir şahs-ı hazîn görindi nâgâh
2573 Sormağa alâme-i menâzil
Ol şahs-ı hazîne oldı mâil
2574 Lutf ile tekellüm etdi âğâz
Kimsen deyüben yetürdi âvâz
2575 Baş kaldırup ol esîr-i mahzûn
Dönderdi cevab ana ki Mecnûn
2576 Leylî dedi ey özine mağrûr
Hâşâ deye ejdehâ sözin mûr
2577 Hâşâ deye zâğ bülbülem men
Yâ lâf ura hâr kim gülem men
2578 Mecnûn dedi ey dür-i yegâne
Mecnûna bilür misen nişâne
2579 Ol şîftenün nedür nişânı
Gördükde neden bilürsen anı
2580 Leylî dedi ol perî-likâdur
Ruhsâr ile kaddi dil-rübâdur
2581 Sen şîftesen esîr-i mâtem
Ruhsârı şikeste kâmeti ham
2582 Sen hârsen ol azîz-i âlem
Sen bî-ser ü pâsen ol muazzam
2583 Mecnûn dedi ehl-i aşk olur hâr
Hüsn ehlinedür safâ sezâ-vâr
2584 Leylî dedi ey behâne-perdâz
Kayd-i dil-i zâruma füsûn-sâz
2585 Peyker dutalum tökildi gamdan
Yâ kâmetün oldı ham sitemden
2586 Mecnûnı deyerler ehl-i idrâk
Eş‘ârı latîf ü lehcesi pâk
2587 Sende hanı ol edâ-yı dil-sûz
Eş‘âr ü hikâyet-i dil-efrûz
2588 Mecnûn dedi ehl-i hâl olur lâl
Besdür nem-i eşk şâhid-i hâl
2589 Tertîb-i ibâret ü fesâhat
Aşk ehlinedür delîl-i râhat
2590 Râhatden olan menüm kimi dûr
Ger sâmit ola değül mi ma‘zûr
2591 Leylî dedi çün sana şeküm var
Mecnûn isen eyle hâlün izhâr
2592 Leylîni seversen eyle bünyâd
Bir şi‘r ü geçen zamânum et yâd
2593 Mecnûn-ı hazîn eşitdi sevgend
Gördi anı şi‘re ârzû-mend
2594 Tafsîl-i gamına verdi icmâl
Kıldı ana arz-ı sûret-i hâl
2595 K’ey sebze-i derdüme veren âb
Ser-rişte-i râzdan açan tâb
2596 Sorma nişe geçdi rûzgârun
Aşk içre ne oldı hâl-i zârun
2597 Dildâr gamın mı söyleyem âh
Ya pend-i muhibb ü ta‘n-ı bed-hâh
2598 Çekdüm niçe gün cefâ-yı mekteb
Her rûz meşakkat ile tâ şeb
2599 Âhir ki çoh oldı ta‘n-ı ağyâr
Ayrıldı men-i şikesteden yâr
2600 Fâş oldı çü âleme fesânem
Tedbîrüme düşdi atam anem