Leylâ vü Mecnûn/2401-2500
2401 Kurban sana özge nâzenînler
İdrâküne yüz min âferînler
2402 Kimse çü sana vefâda yetmez
Cânın sana kimse verse yetmez
2403 Ma‘şûk idün ey büt-i vefâ-dâr
Âşıklığunı hem etdün izhâr
2404 Âşık der imiş mana halâyık
Görmen muna hem özümi lâyık
2405 Men nâkısem ey harîf-i kâbil
Sensen reh-i aşk içinde kâmil
2406 Tahsîn ki yegâne-i zamânsen
Cân vermek olur sana ki cânsen
2407 Her şûhda ger olaydı bu tavr
Sen olmaz idün yegâne-i devr
2408 Ger gayre bu hâl olaydı makdûr
Sen olmaz idün cihâna meşhûr
2409 Yâd eylemeğünden olmışem şâd
Sen şâd olasen hemîşe men yâd
2410 Ha beyle men-i hazîni şâd et
Geh gâh terahhum eyle yâd et
2411 Ey serv-i semen-ber ü gül-endâm
Târâc-ı metâ-‘ı sabr u ârâm
2412 Ey husrev-i kişver-i melâhat
Mehtâb-ı şeb-i neşât ü râhat
2413 Çün bendeye rahmet eyler oldun
İzhâr-ı mahabbet eyler oldun
2414 Min-ba‘d tarîk-ı mihr dutgıl
Evvelki tarîkunı unutgıl
2415 Koyma çıha hasret ile cânum
Hadden üte nâle vü figânum
2416 Meyl-i men-i zâr ü bî-karâr et
Gâhî bu yanaya bir güzâr et
2417 Hem-derdüm isen menümle yâr ol
Hem-derdliğün yoh ise var ol
2418 Sen eyle mukîm-i mesned-i nâz
Men beyle belâ vü derde dem-sâz
2419 Sen mahfil-i ayş kâm-kârı
Men gûşe-i derd dil-figârı
2420 Aşk içre beğüm revâ mıdur bu
Râh u reviş-i vefâ mıdur bu
2421 Ger doğrı ise vefâda lâfun
Menden ne içündür inhirâfun
2422 Gel ref‘ edelüm gam-ı fırâkı
Yanduralum oda iştiyâkı
2423 Olsun dün ü gün menümle seyrün
Çün men senünem sen olma gayrün
2424 V’er İbni Selâm mâni‘ olsa
Sedd-i reh-i vasl vâki‘ olsa
2425 Bildür kılayın siyâh bahtın
Bir âh ile târümâr tahtın
2426 Çün râz-ı dilin düketdi ol zâr
Zeyd eyledi azm-i kûy-ı dildâr
2427 Pervâne sözin deyüp çerâğa
Bülbül haberin yetürdi bâğa
Bu İbn-i Selâmün keyfiyyet-i vefâtıdur
ve
Leylînün ol belâdan necâtıdur
2428 Sâkî feleğün gör inkılâbın
Göster kadeh içre mey habâbın
2429 Mey âyîne-i cihân-nümâdur
Haki zer eden bu kimyâdur
2430 Bu fâide bes değül mi andan
Kim fârig eder gam-ı cihândan
2431 Bir hâb ü hayâl imiş bu âlem
Bu hâb ü hayâle olma hurrem
2432 Ahvâl-i zemâne münkalibdür
Andan hıred ehli müctenibdür
2433 Gam mâtemin eyleyende bünyâd
Neyyâha bu nev‘ çekdi feryâd
2434 Kim İbni Selâmı etdi gerdûn
Âmâc-ı hadeng-i âh-ı Mecnûn
2435 Ol seddi götürmeğe aradan
Eşk oldı revân iki yanadan
2436 Ol nev-res-i nâ-tüvân demâdem
Şevk ile çekerdi mihnet ü gâm
2437 Hasret elemi yaman elemdür
Gam bedraka-i reh-i ademdür
2438 Derd ü gam-ı hasret-i nihânî
Serv-i kadin etdi hîzrânî
2439 Yüz urdı bozılmağa tılısmı
Bir gâyete yetdi za‘f-ı cismi
2440 Kim peykeri nakş-ı bister oldı
Ra‘na kadi bister ister oldı
2441 Gün günden olup harâb hâli
Kalmadı sağalmak ihtimâli
2442 Derdine devâ bulınmaz oldı
Rencine şifâ bulınmaz oldı
2443 Endîşe-i ömri oldı bâtıl
Cân verdi vü oldı Hakka vâsıl
2444 Kimdür ki gelüp cihâna getmez
Kim kâmil olur zevâle yetmez
2445 Budur reh ü resmi rûzgârun
Kim ola hazânı her bahârun
2446 Leylîni getürmeğe figâna
Ol vâkıa oldı bir behâne
2447 Mâtem dutup etdi ol giriftâr
Dırnağı ile yüzini efgâr
2448 Çâk etdi ferâğat ile câme
Fâş etdi figânı hâs ü âma
2449 Yandurdı evin kopardı tahtın
Târâc-ı fenâya verdi rahtın
2450 Gîsû-yı muanber etdi ber-bâd
Eflâke yetürdi âh u feryâd
2451 Gerdûn kimi rahtı nîle urdı
Âteş kimi başa kül savurdı
2452 Derler bu idi Arabda âdet
Kim er eğer ölse kalsa avret
2453 Bir yıl iki yıl dutardı mâtem
Feryâd ü figân edüp demâdem
2454 Hoş geldi bu âdet ol nigâra
Feryâd ü figâna buldı çâre
2455 Mâtem-kede eyledi makâmın
Matemde geçürdi subh u şâmın
2456 Bir niçe gün anda ağlayup zâr
Hem ata evine döndi nâ-çâr
2457 Ammâ dün ü gün figân ederdi
Hûn-âb-ı ciğer revân ederdi
2458 Feryâda gelende gâh u bî-gâh
Öz gönlinde der idi ol mâh
2459 Kim İbn-i Selâma rahmet-i Hak
Aşkum revişine verdi revnak
2460 Ref‘ eyledi perde-i müdârâ
Pinhân gamum etdi âşikârâ
2461 Ol vâkıadan olup haberdâr
Dutdı reh-i deşt Zeyd-i gam-hâr
2462 Gördi ki şikeste-hâl Mecnûn
Durmış ded ü dâm içinde mahzûn
2463 Çün verdi selâm ü kıldı i‘lâm
Kim İbni Selâma n’etdi eyyâm
2464 Verdi bu kaziyyeden bişâret
Kim kıldı muârızun hasâret
2465 Dehr İbni Selâmı kıldı pâ-mâl
Leylî öz evine döndi hoş-hâl
2466 Mecnûn çeküp âh kıldı nâle
Efgân edüp ağladı bu hâle
2467 Hayretlere düşdi Zeyd-i gâfil
Bu hâlet ana görindi müşkil
2468 Kim fevt-i rakîb eşitse âşık
Gülmek gerek ağlamak ne lâyık
2469 Tahkîk-i beyân-ı hâl kıldı
Ol vâkıadan suâl kıldı
2470 Mecnûn dedi ey vefâlu yârum
Yohdur mı bu yolda neng ü ârum
2471 Cânâneye cân veren yetüpdür
Cân vermeyen arada itüpdür
2472 Ol dûstuma değüldi düşmen
Hem ol ana âşık idi hem men
2473 Ol cânını verdi vâsıl oldı
Öz mertebesinde kâmil oldı
2474 Naksum menüm ermedi kemâle
Ayb eyleme ağlasam bu hâle
Bu gazel Mecnûn dilindendür
2475 Âşık oldur kim kılur cânın fedâ cânânına
Meyl-i cânân etmesün her kim ki kıymaz cânına
2476 Cânını cânâna vermekdür kemâli âşıkun
Vermeyen cân i‘tirâf etmek gerek noksânına
2477 Vasl eyyâmı verüp cânâna cân râhat bulan
Yeğdür andan kim salur cânın gam-ı hicrânına
2478 Aşk resmin âşık öğrenmek gerek pervâneden
Kim köyer gördükde şem‘ün âteş-i sûzânına
2479 Fânî ol aşk içre kim benzer fenâsı âşıkun
Feyz-i câvîd ile Hızrun çeşme-i hayvânına
2480 Aşk derdinün devâsı terk-i cân etmekdedür
Terk-i cân derler bu derdün mu‘teber dermânına
2481 Hîç kim cânân içün cân vermeğe lâf etmesün
Kim gelüpdür bu sıfat ancak Fuzûlî şânına
Bu Leylînün İbn-i Selâmdan sonra mâcerâsıdur
ve
Zâviye-i mihnetde vâki‘ olan belâsıdur
2482 Çün ata evine döndü Leylî
Efgâna olup hemîşe meyli
2483 Dutmışdı tarîk-i ehl-i mâtem
Tecdîd-i azâ kılup demâdem
2484 Her handa bilürdi var bir zâr
Endûh-i musîbete giriftâr
2485 Cem‘ edüp olurdı encümen-sâz
Eylerdi sürûd-ı nevha âğâz
2486 Ger İbni Selâm idi behâne
Mecnûn idi bâis ol figâna
2487 Ağzında idi bir özge zikri
Gönlinde idi bir özge fikri
2488 İzhâr kılurdı özge adın
Pinhânî ederdi özge yâdın
2489 Bu reng ile dâim ol perî-zâd
Eylerdi ferâğat ile feryâd
2490 Sûz-i diline getürmeyüp tâb
Bir gece dağıldı yâr u ashâb
2491 Ancak ana şem‘ kaldı hem-dem
Söndürdi bir âh ile anı hem
2492 Ya‘ni ne revâ şeb-i siyâhum
Şem‘ isteye gayr-ı berk-i âhum
2493 Tenhâ kalup etdi nâle vü zâr
Derd ü gama kıldı aczin izhâr
2494 K’ey derd ü gam-ı zemâne bi’llâh
Olman bu gece menümle hem-râh
2495 Tenhâlığ ile men eyledüm hû
Siz özge musâhibe dutun rû
2496 Gördi gam u derde yoh nihâyet
Kıldı şeb-i tîreden şikâyet
2497 K’ey baht-ı siyâhumun nazîri
Âşüfte kılan men-i esîri
2498 Evvel yoh idi senün karârun
Seyr ile geçerdi rûzgârun
2499 Hâlâ ne içün karâr edüpsen
Terk-i reviş ihtiyâr edüpsen
2500 Bir menzile mi özün yetürdün
Yâ zulmet içinde yol itürdün