Kur'an/Naziât Suresi

¹ O daldırıp nez' edenlere. ² Ve usulcacık çekenlere. ³ Ve yüzüp yüzüp gidenlere. ⁴ Derken yarışıp geçenlere. ⁵ Derken bir emir çevirenlere kasem olsun ki (Kıyamet var). ⁶ O gün ki sarsar râcife. ⁷ Onu velyeder o râdife. ⁸ Yürekler o gün oynar kaygıdan. ⁹ Gözleri kalkmaz saygıdan. ¹⁰ Diyorlar ki: biz, gerçek döndürülecek miyiz o hufrede. ¹¹ Ya ufalanmış kemikler olduğumuz vaktı ha? ¹² O dediler: o halde husranlı bir dönüş. ¹³ Fakat o zorlu bir kumandadır. ¹⁴ Bakarsın uyanmışlar hepsi meydandadır. ¹⁵ Geldi ya sana Musânın kıssası? ¹⁶ O vakıt ki ona rabbı nidâ etmişti o mukaddes vadîde: Tuva'da. ¹⁷ Haydi demişti git Firavne de, çünkü o pek azdı. ¹⁸ De ki: ister misin temizlenesin? ¹⁹ Ve rabbına irşad edeyim de seni saygılanasın? ²⁰ Vardı ona o büyük mu'cizeyi de gösterdi. ²¹ Fakat o tekzîb etti, ısyan etti. ²² Sonra koşarak idbara gitti. ²³ Derken mahşerini topladı da bağırdı: ²⁴ Benim en yüksek rabbınız, dedi. ²⁵ Allah da onu tuttu sonuna önüne nekâl olmak üzere tenkîl ediverdi. ²⁶ Şübhesiz ki bunda bir ıbret var, saygı duyacaklar için. ²⁷ Siz mi daha çetinsiniz yaratılışça yoksa Sema mı? O «Allah» onu bina etti. ²⁸ Boyuna irtifa' verdi. Nizamına koydu. ²⁹ Gecesini kararttı, kuşluğunu çıkardı. ³⁰ Ondan sonra da arzı döşedi. ³¹ Ondan suyunu ve mer'asını çıkardı. ³² Ve dağlarını oturttu. ³³ Sizin ve davarlarınızın intifa'ı için. ³⁴ Fakat geldiği vakıt o «tâmme-i kübrâ». ³⁵ O insanın neye koştuğunu anlıyacağı gün. ³⁶ Ve Cahîm hortlatıldığı vakıt, görür kimseler için. ³⁷ Artık her kim azgınlık etmiş, ³⁸ Dünya hayatı tercih eylemiş ise. ³⁹ Muhakkak Cahîmdir onun varacağı. ⁴⁰ Her kim de rabbının makamından korkmuş ve nefsi hevadan nehy eylemiş ise. ⁴¹ Muhakak Cennettir onun varacağı. ⁴² Sana o saattan soruyorlar: ne zaman demir atması? ⁴³ Nerde senden onu anlatması? ⁴⁴ Rabbınadır onun müntehası. ⁴⁵ Sen ancak bir münzirisin ondan haşyet duyacakların. ⁴⁶ Onu görecekleri gün onlar, sanki bir akşam veya kuşluğundan başka durmamışa dönecekler.