Unutulmayan Saniye

Bir anda bütün benligim etti tenevvür;
Efkârımızı kapladı bir cevf-i tahayyür.
Kalmış gibi bir şa'şaa-i berk ademde
Hep 'âlemi hâmûş u mûzi gördük o demde.
Birdenbire tenhâ gibi geldi bize her yer,
Ancak ikimizdik yaşayan, mest ü münevver...

Boş fikrile, boş kalb ile, boş 'âlem içinde
-Müstagrak-ı gaşy ü yakaza, mürde va zinde-
Bir nâmütenâhilige olmuş gibi mâlik,
Bir saniye bir nez-i müzehheble geçirdik...

Bir vecd-i semâvî ile, bilmem ki, habersiz
Sath-ı küreden yükseliyor muyduk o dem biz?
Bilmem düşüyor muyduk açık bir uçurumdan,
Sergeşte-i hummâ-yı emel nâim ü sekrân?..

Biz ancak o mestâne seferde şunu bildik:
Bîşübhe şu hâk-i siyeh üstünde degildik.

Cenab Şahabeddin