Tarîk-i Rehâ

Meydanda kaldı hasta ziyâsız, ümîdsiz.
-Bir gölgenin içinde kapanmıştı her sokak-
Ancak görürdü çeşm-i taharrîsi korkarak
Fevkinde bir semâ ile pîşinde bir deniz!

Bir baktı âsümâne nigâh-ı fütûr ile:
Fevkinde fi'l-hakîka semâ tâbnâk idi;
Bir mâh-ı bîhudud idi sîmâ-yı râkidi;
Mestûr idi hakikatı zerrât-ı nûr ile!

Bir baktı çeşm-i ye's ile bahr-ı münevvere:
Tâbende katreler nazar-ı inkisârını,
Da'vet ederdi bir ebedî râh-ı envere?

Bahrın lisân-ı zâhirini sanki anladı,
Bir ye's-i vâpesînle yumup çeşm-i zârını.
Mâhın denizde açtıgı şehrâha atladı.

Cenab Şahabeddin