Tahmis-i Gazel-i Mu'allim (Haziran 1886)
―1―
Nakş-ı kalbim rûyunuñ bir sûret-i pürtâbıdır
Sevdigim bedr-i cemâlin gönlümün mehtâbıdır
İntizârım vechinin ol tal'at-ı cezzâbıdır
Bâb-ı ihsânın girilmez bir celâlet bâbıdır
Halka-i zülfüñ çıkılmaz bir belâ girdabıdır
―2―
Nagme-i vecdâver-i sâzende aşk-ı âteşin
Nagmehân-ı firkat oldu âh yâr-ı nazenîn
Pek hazîndir nagme-i cânsûz-ı firkat pek hazîn
İftirâkın faslını yazdıkca eyler dil enîn
Kilk-i hüznengîz gönlüm sâzının mızrâbıdır
―3―
Çeşm-i subhârayı sâfı reşk-i hûr-ı şam eden
Bu hûruşan bahra kalb-i bîgünâhı dâm eden
Gönlümü bir anada mahzûn bir zanan hoşkâm eden
Sînemi bir cûşiş-i dâimle bîarâm eden
Ben de bilmem hangi hammârın şerâb-ı nâbıdır
―4―
Şâme-i nâzıyla setr-i hüsn ü ân eylerse de
Gözleri aşk-ı sâfâefzâfeşân eylerse de
Zülfler tel tel cebîni ger nihân eylerse de
Gamzeler her bir bakışta kasd-ı cân eylerse de
Şekvehân olmam o ebrûlar rızâ mihrâbıdır
―5―
Dil nasıl âvâre vü mahzûn u bîtâb olmasnı
Âlemin zevk u safâsından kederyâb olmasın
Sîne bir seyyâl-ı âteşnâke mîzan olmasın
Gözlerim nacî nasıl bîgâne-i hâb olmasın
Gözlerinden gördügüm yârin tegâfül hâbıdır.