Tâyin-i Metâlib

Vikikaynak, özgür kütüphane
Tâyin-i Metâlib

İsterim kim kebûd u sâf semâ
Olsun âfâk-ı ihtisâsâtım;
O kebûdî içinde bîpervâ
Cevelân eylesin hayâlâtım!

İsterim bir hududsuz deryâ
Olsun âlâmıma reşâşenisâr;
Etsin asûde mevcelerle bana
Âşıkâne hikayeler îsâr.

İsterim bir hafif bâd-ı sabâ
Ki getirsin bana sabah, akşam

Yeni bir fikr, taze bir hulyâ,
Tatlı bir vezn, bir güzîde makam!

İsterim kuşların teraneleri
Gûş-ı cânımda ihtizaz etsin,
Onların şevk-i âşıkâneleri
Beni tav'en neşîdesâz etsin!

İsterim bir nihâl-i ber-terde
Semt-i re'simde aglasın dâim;
Olayım jalelerle perverde
Onun altında ben kalıp nâim!

İsterim bir de sâyelerle muhât
Bir beyaz âşiyâne-i ta'zîz
Ki derûnunda bâ-kemâl-i neşât
Rûhum etsin ümîdini tehzîz!

Bunların cümlesinden evvel ben
İsterim lakin eylemek ilkâ
Bir küçük katre eşk-i hecrimden
Dil-bî-rahmına senin cânâ!