Son Muhabbet
Onun gözündeki bir nûr-ı mübhemiyetten
Düşünce kalbime bir ra'şe-i heyecân:
«Bu bir muhabbettir!»
Dedim. Bu lerze-i hissî, bu i'tikad-ı nihân;
Berî degildi hafayâ-yı 'âşıkıyyeten.
«Bütün hevâ-yı hayatım sükûn içinde iken
«Gözümde uyku, hayalimde neş'e yok.. bunlar
«'azâb-ı hasrettir..»
Dedim; ve artık emîndim garâm-ı kalbimden:
O anda vermiş idim i'tirâf-ı hisse karar.
Bu i'tirafa lisânım nasılsa yol buldu;
Dilimde istedim olsun bütün merâret-i 'aşk,
Merâret-i hicrân...
Fakat lebimde tükenmiş gibi harâret-i 'aşk,
Sözümde serdî-i ca'liyyet 'âşikâr oldı;
Vedâ' eder gibi bir arz-ı iştiyâk ittim..
Bu histen anladım artık nasîbim olmayacak
Kemîne bir halecân;
O mürde kalbimi bir sermedî kefen sararak
Bütün hayât-ı muhabbetten iftirâk ettim!..