―vardır.
dediler. Düşmanıñ sözcisini padişahıñ yanına getirdiler. Gelen adam padişahıñ etegini öpdi:
―Beni serdarıñ huzurına götürüñ.
dedi. Serdarıñ huzurına geldi. Kaleniñ teslim olacagını añlatdı. Yusuf paşa razı oldı. Biri venedikli, öbüri giridli, iki kişi serdarla görüşdiler. Yusuf paşa düşmana aman verdi. Hanyadaki gemilere binüb çıkmasına rıza gösterdi. Şehirde kalanlar istedikleri gibi oturacaklardı. Bunlarıñ mallarına, canlarına tokunulmıyacakdı. Serdar elçilere bu sözleri söyledi. Hediye olarakda arkalarına hil'at getirdi. O zamanlar bizde hediye olarak hil'at gedirmek, ya'ni esvâb ve kürk virmek adetdi. Elçiler pek memnun oldılar. Sevine sevine hisara koşdılar. Biraz soñra kaleyi teslim itmege başladılar.
O gün gazilerimiz içün 'adeta bayramdı. Bütün gaziler kan dökerek, can virerek, aldıkları kalede arslanlar gibi tolaşıyorlardı.
Düşman tekmil yüklerini baş gemiye toldırdı. Çolugını
