gemilerden toplar atılıyordı. Askerlerimiz bir tarafdan hendege yerleşiyorlar, diger taraftan toprak kazmaya çalışıyorlardı. Fakat bu iş gayet gücdi: hendegiñ yanları kamalan kayalıkdı. Yusuf paşa toprak siperler yaparak kale bendine yanaşmak imkânsız oldugını görrdi. Askere:
Hendekten kaleye kadar iki taraflı seped, çuval, torba ne bulursañız içine toprak doldırub diziñ, arasından geçüb giriñ!
diye emir verdi. Bu emir derhâl yerine getirildi. Gazilerimiz çalışdılar, çabaladılar; sepedleri, çuvalları toprakla doldırdılar, iki sıra dizdiler, düşman ateşinden kapalı bir yol meydana getirdiler. Bu inşâları görürken yaralandılar, yaralarından kanlar aka aka inşâyı gördiler. İçlerinden şehid olanlar da vardı. Bundan da ürkmediler, her fedakârlıga katlandılar, serdarıñ emrini yerine getirdiler.
Kaleye bu suretle yol açılınca ilk evvel gazi murad aga bu yoldan kale bendine kadar ilerlemek içün atıldı. Murad aganıñ hiç bir şeyden pervâsı yokdı. Fakat divarı görünce, düşündi. Kala divarını deldirüb içeri girmege karar verdi. O zamanlar ordumuzda nikâblar yani divar
