hava şartlarından ve hayvan saldırılarından korumak için gömme işlemi hızlıca yapılır.
- Kemik durumu iyi yahut mükemmel olmalıdır. Değişikliğe uğramamış cenaze törenlerinde kemik durumu oldukça kötüdür. Nitekim yamyamlıkta yumuşak dokunun çürüme evresi yoktur.
- Toplamda kemik ve kemik parçaların buluntuları 400 ila 3.500 arasında değişmelidir. Yamyamlık vakalarında bulunan kemikler yerine konulduğunda birçok kemiğin eksik olduğu tespit edilir.
- Bedenin bütünü ya da bazı kısımları parçalanmış olur.
- Omurga genellikle eksiktir.
- Kesme ve kırma işlemlerinden sonra yakma, yamyamlık vakalarının %2 ila %35’inde görülür.
- Kesme ve yüzme işlemlerinin izleri vücudun tamamında ya da ilgili bölgenin %1’i ila %5’i arasında iz bırakır (özellikle kas dokusu ve kafa derisi yüzülürken).
- Hayvan kemirme ve çiğnemeleri, bütün unsurlardan yalnızca %5’inde görülür. Hatta kimi kemirmeler insanlar ve köpekleri tarafından yapılmış olabilir.
- Vücut ve kemik yerleştirmelerinde zarar verme dizisinin şu şekilde olduğu saptanmıştır: 1. Kesme, 2. kırma, 3. yakma, bazı durumlarda ise kemirme.
- Pseudo-aletler[1]ya da kazaların kemiğe etkileri 10.000’in üzerinde parçada bir rastlanır bir durumdur.
- İnsan ya da atalarındaki yamyamlık vakalarında kemiklerin %95’inde ölüm öncesi kırılma; %20’sinde yanma; %3’ünde kesik izleri ve %2’sinde muhtemel çiğneme ve kemirme izleri görülür. (Turner ve Turner, 1990: 135)
Frazer’ın belirttiğine göre ise, Avustralya’da yaşayan Kamilaroiler, cesaretini kazanmak için cesur insanın kalbini ve ciğerini yerler. Filipin’de İtalonelar, öldürdükleri düşmanların cesaretleri için kanlarını içer; başlarının arkasından ve bağırsaklarından bir kısmını çiğ çiğ yerler. Yine aynı yörede Efugao’lar, aynı nedenle düşmanlarının beynini emerler. Zulu’lar ise düşmanlarının alnının ortasını ve kaşını yerler. Böylelikle de düşmanlarına gözlerini kırpmadan bakabileceklerine inanırlar. Yeni Zelanda’da bir savaşçı bir başkanı öldürdüğünde gözlerini çıkarır ve onları yutar (Frazer, 2012: 89). Örneğin Uganda Protektorası’nda yaşayan Bagesu yerlileri, aralarından yeni ölenleri onurlandırmak maksadıyla yamyamlık içeren ziyafetler düzenlerler. Bu ziyafetlerde de kabileden ölenlerin cesetleri yenilir (Hogg, 1990: 18). Mircea Eliade, Volhardt’tan da istifade ederek, dinsel yamyamlığı şu şekilde temellendirerek izah eder: Yamyam,
5
- ↑ Doğal süreçlerin kemiklerde bir değişiklik meydana getirmesiyle, kemiklerin bir alet gibi görünmesi.
