Bu sayfa doğrulanmış
İnsan dedigiñ datlı dil, güler yüz meftûnudur, adamın göñli bunlarla avlanıverir. Bakarsın karşıdan bir zat geliyor, sen ondan pek iltifat beklemiyorsuñ, hiç aldırış etmeden gelip geçiverecek zan idiyorsuñ, derken o zat tutar sana güzelce bir selâm verir. O zaman sen hoşlanırsın. Artık o adama bir muhabbet baglarsıñ. Hiç olmazsa içiñden onuñ içün "ne iyi adam" dersiñ.
Ne var, ne oldu? o zat seniñ için paralar mı saçtı; saña baglar, bagçelermi bagışladı? hayır, hiç öyle şeyler yapmadı. Lâkin saña ehemmiyet verdi, bir selâmla seniñ göñlünü aldı. Sende ondan hoşlanır olduñ.
Bu, bu kadarla kalmaz, soñra bir daha rast gelişinde bir selâm daha bir selâm daha derken
