Selâm sana ey sevgili Gazi Osman,
Ey gözleri Altay’lan nakleylen!
Selâm sana, ey devletli, ulu sultan.
Ey bağrında Orhun'ları sürükleyen!
Günler, aylar parladıkça al bayrağın
Nurlar saçsın, kararmasın.
Bizden senin bıraktığın bu devlete
Bir Osmanlı vicdaniyle yüz bin minnet;
Bizden senin bıraktığın şu millete
Bir asil Türk yüreğiyle candan hürmet!
**
Ey imanın, ey meramın kahramanı,
Ey sevgili Gazi Osman,
Ey burçlara, ey kalplere hâkim olan,
Ey Osmanlı Devletinin ilk hakanı!
Senin aziz Mal Hatun’un otağında
O gördüğün güzel rüya boş çıkmadı;
İsa ile Muhammed’in toprağında
Saltanatın Tûba gibi parıldadı
İstanbul’u zapteyleyen Fatih’lerin
O maksadı güttüler ki:
Osmanlılık her vicdanı, her yüreği
Kayahanlı gönlü gibi benimsesin.
Şu kurduğun saltanatın şanlı tahtı
Ahalinin sevgisinden kuvvet alsın;
Onun Bizans surlarından doğan bahtı
Yedi iklim, dört bucağa şeref salsın.
145
