Sayfa:Nağme-i Seher.pdf/89

Vikikaynak, özgür kütüphane
Bu sayfa istinsah edilmiş

Mestâne sunsa gamzesine tîg-ı şu 'le-tâb
Diller şikenc-i zülf-i semen-bûda gizlenir
Gördikce âftâb ruhıñ şu'le-rîz-i şerm
Yûsuf harîm-i çeşm-i terâzûda gizlenir
* Ekrem * o şûha secde-ver-i inkıyâddır
Göñlüm ki zîr-i kûşe-i ebrûda gizlenir

Dest-i dûdundaki ey âh ciger pâre midir
Böyle azmin seheri bezmine yâre midir
Çâre-sâz-ı gam-ı aşk olmaya şemşîri gibi
O mehin geşte-i tîg-ı gamı bî-çâremidir
Evc-i eflâkte her Şâm u seher şu'le-feşân
Şerer-i âh mı yâ kevkeb-i seyyâre midir
Oldum ol rütbe safâ-yâb-ı bahâr-ı aşkın
Dilde zahmın bilemem lâle midir yâre midir
Dâg-ı hûnîn mi olan şu'le-nisâr ey * Ekrem
Âteşîn nev-çemen-i aşka yâ fevvâre midir

Köhne gül-zâr-ı cihân eyledi tecdîd-i bahâr
N'ola câm alsa ele gül gibi Cemşîd-i bahâr
Sünbülî oldu gönüllerde hevâ-yı zülfün
Ser-zede sebz-i hatın eyledi te'yîd-i bahâr