Sayfa:Nağme-i Seher.pdf/145

Vikikaynak, özgür kütüphane
Bu sayfa istinsah edilmiş

41

Gelmedi şimdiye dek âleme bir misli dahi
Hüsn-i tertîb-i makalât u tasavvurda hemân

Bilse inşâsını vassâfı olurdu vassâf
Görse eş 'ânını tahsîn kılardı Hassân

San 'at-ı hatt-ı celîde hele misli nâ-bûd
Nesh ü ta'lîki ise cümleye buldu rüchân

Ger sülüs hattını görseydi kırardı kalemin
Gayret-i cehle uyup reşkle Hâfız Osmân

Kâgıd üzre nazarı rik'ası âşüfte eder
Rişte-i sîme dizilmiş gibi dürr-i galtân

Bir hafîd eyledi ihsân ona Hak celle celâl
Kerem ü âtıfet ü lütfuna gördü şâyân

Ne hafid ol gül-i sad-berg-i çemenzâr-ı murâd
Kim olur ta'ne-zen-i gonce-i bâğ-ı rızvân

Tâk-ı gehvâre-i pür-cünbüşü çerh-i ikbâl
Pertev-i rûyu ona mihr ü meh-i nûr-efşân

Yaraşır tehniyet-i makdem-i mes 'ûdu içün
Olsa ger tâkçe-i mehdine mihr âvîzân

Hüsnü bir mertebe-âlî ki meh ü mihr-i felek
Olamaz pîş-i likasında birer âyine-dân