51
Firîb-i hurde-i ikbâl-i dehr olur mukbil
Sanır ki ola cihân içre dâ'imâ hurrem
Döner mi çerh-i felek her zamân murâd üzre
Anıda bir gün eder iktizâ-yı devr-i dijem
Cihânda hâsılı yoktur hevesçe kâm almış
Gerek gedâ-yı muhakkar gerek şeh-i efham
Verir mi ârif olan kabz u bast-ı dehre vücûd
Olur mı nâfile hâtır-rübûde-i âlem
Hakîkat üzre tasavvur olunsa dünyânın
Çıkar vücûdu adem zevk u lütfu renciş ü gam
Degil degil bu fenâ bezmi câygâh-ı huzûr
Hazer ki olmayasın dil-harâb-ı câm-ı gurûr
Bu âlemin ki yogu vârı cümle yeksândır
Bu sırra vâkıf olan hâl-i dehre handândır
Eden hakîkat-i eşyâya iktisâb-ı vukuf
Seferber oldıgına âleme peşîmândır
Garîb-i gülşen-i âlâmdır bu bâg-ı fenâ
Gül-i şüküftesi hem-hâlet-i mugaylandır
Viren bu âlem-i sûrînin âl ü nakşına dil
Soñunda pâ-zede-i mihnet-i firâvândır
