Sayfa:Kürk Mantolu Madonna.djvu/58

58

KÜRK MANTOLU MADONNA

da gördüğüm kelimelerin üzerinde mıhlanıp kaldı: Maria Puder...
  Bir sergide ilk defa resim teşhir eden bu genç sanat­kârdan oldukça uzun bahsediliyordu. Daha ziyade klâsiklerin yolunda yürümek istediği anlaşılan ressam kadı­nın, hayret verecek kadar büyük bir ifade kabiliyetine malik olduğu, kendi portrelerini yapan sanatkârların ço­ğunda görülen «güzelleştirme» veya «inadına çirkinleştir­me» temayüllerinin onda bulunmadığı söyleniyor, birçok teknik mütalealardan sonra nihayet tablodaki kadının, duruşu ve yüzünün ifadesi bakımından, tuhaf bir tesadüf eseri olarak, Andreas del Sarto’nun Madonna delle Arpie tablosundaki Meryemana tasvirine insanı şaşırtacak ka­dar çok benzediği iddia ediliyor ve yarı şaka bir ifade ile bu «Kürk Mantolu Madonna» ya muvaffakiyetler temen­ni edilerek başka bir ressamdan bahse geçiliyordu.
  Ertesi gün ilk işim, meşhur tabloların kopyelerini sa­tan bir mağazaya giderek Arpie Madonna’sını aramak ol­du. Büyük bir Sarto albümünün içinde onu buldum. Bir hayli fena basılmış olan kopye fazla bir şey gösterme­mekle beraber, makale sahibinin hakkı vardı: Kucağında mukaddes çocuğu ile yüksekçe bir yerde oturan, sağında­ki sakallı erkekle solundaki genci hiç farketmiyormuş gibi gözlerini yere diken bu Madonna’nın yüzü, başını tu­tuşu, bakışlarında ve dudaklarında apaçık görünen melal ve kırgınlık ifadesi aynen dün gördüğüm tabloya benziyordu. Albümün bu yaprağını ayrıca sattıkları için he­men alarak odama döndüm. Dikkatle baktığım zaman bu resimde sanat bakımından büyük bir hususiyet bulundu­ğuna hükmettim. Hayatımda ilk defa böyle bir Madonna görüyordum: Şimdiye kadar tesadüf ettiğim Meryemana tasvirlerinde, lüzumundan biraz fazla tebarüz ettirilen, hattâ mânasızlığa kadar götürülen bir masumluk ifade­si vardı; kucaklarındaki bebeğe bakarken: «Gördünüz mü? Allah Baba bana neler ihsan etti!» demek istiyen