Sayfa:Kürk Mantolu Madonna.djvu/157

Vikikaynak, özgür kütüphane
Bu sayfa doğrulanmış
157
Kürk Mantolu Madonna

bol olduğu rivayet edilen nakit paralar ve altınlar ortada yoktu. Annem hiçbir şeyin farkında değildi. Sorduğum zaman:

«Ne bileyim evlâdım! Rahmetli herhalde gömdüğü yeri haber vermeden gitti. Eniştelerin son günlerde hiç başından ayrılmadılar... Öleceği aklına gelir miydi?... Gömünün yerini deyivermedi besbelli... Ne yapmalı şimdi?Bir bakıcıya gitsek bari... Onlara her şey malûm diyordu.

Hakikaten annem bundan sonra Havran civarında zi­yaret etmedik bakıcı bırakmadı. Onların tavsiyeleriyle zeytinliklerde kazılmadık ağaç dibi, evde eşilmedik duvar kenarı kalmadı. Elinde avucunda kalan beş on parça altını bu uğurda harcadı. Ablalarım da bakıcılara beraber gidi­yorlar, fakat masrafa pek yanaşmıyorlardı; bilhassa eniştelerimin, bu bir türlü sonu gelmiyen gömü araştırmaları­na için için güldüklerinin farkında idim.

Mahsul zamanı geçtiği için zeytinliklerden birşey al­mama imkân yoktu. Bunların bir kısmının gelecek sene­lerdeki mahsulünü satarak birkaç kuruş temin ettim. Mak­sadım bu yazı şöyle böyle atlatmak, önümüzdeki sonba­harda, zeytin mevsimi başlar başlamaz, bütün gayretimi sarfederek vaziyetimi düzeltmek ve derhal Maria Puder’i getirtmekti.

Türkiyeye geldikten sonra onunla sık sık mektuplaş­tık. Bir sürü saçma işlerle uğraştığım bu çamurlu ilkba­har ve boğucu yaz günlerinde bana bir parça ferahlık ve­ren onun mektupları ve ona mektup yazdığım saatlerdi. Ben geldikten bir ay kadar sonra annesiyle beraber Berline dönmüştü. Mektuplarımı Potsdam meydanı postanesine yolluyordum, oradan kendisi gidip alıyordu. Yaz ortasında bir kere garip birşeyler yazmıştı. Bana verilecek çok güzel bir haberi olduğunu, fakat bunu ancak geldiği zaman ve bizzat söyliyeceğini bildiriyordu. (Sonbaharda kendisini çağıracağımı ümidettiğimi yazmıştım!) Bundan sonra,