Bu sayfa doğrulanmış
225
Olur olmaz münkirlerin sözünden
Esriyip gönlümüz farıyıp gider
— 6—
Kırklar meydanına vardım
Gel beri hey can dediler
İzzet ile selâm verdim
Gir işte meydan dediler
Kırklar bir yerde durdular
Otur deyu yer verdiler
Meydana sofra kurdular
Lokmamıza ban dediler
Erenler kalbi ganidir
Yuduğu kalbi arıdır
Gelişin kanden beridir
Gel söyle ihvan dediler
Gördüğünü gözün ile
Beyan etme sözün ile
Neden sonra bizim ile
Olursun mihman dediler
Behey abdal nedir halin
Hak'ka şükret kaldır elin
Kesegör gıybetten dilin
Her kulu yeksan dediler
ŞAH HATAYÎ konmuş bunda
Tazece uğramış derde
Mürşidden açılır perde
Gör imdi ey can dediler
