Sayfa:Halk Edebiyatı Antolojisi.pdf/234

Vikikaynak, özgür kütüphane
Bu sayfa doğrulanmış

224

Ey divane ey divane
Âşık olan kıyar cane
HATAYİM der Taçlı hane
Kalsın gönül yol kalmasın

—4 —

Bâtınımda dedi bana bir aziz
Muhabbetten geçen Hak'tan da geçer
Vermeyin nasibin kesin gıdasın
Muhabbetten geçen Hak'tan da geçer

Muhabbet âdemi Hak'ka yaradır
Muhabbet etmeye can murdardır
Dünyada ahrette yüzü karadır
Muhabbetten geçen Hak'tan da geçer

Gerçek olan bir nefese inana
Canımız veririz kurban canana
Lânet olsun ikrarından dönene
Muhabbetten geçen Hak'tan da geçer

Muhabbet dedikleri haslar hasıdır
Muhabbet olmayan Hak'kın nesidir
Dostum HATAYÎ'nin hak nefesidir
Muhabbetten geçen Hak'tan da geçer

— 5—

Karşıki karlıca dağı gördün mü
Yoldurmuş eyyamın eriyüp gider
Akan sulardan sen ibret aldın mı
Yüzünü yerlere sürüyüp gider

Kadirsin hey ulu şahım kadirsin
Her nereye baksam anda hazırsın
Üstümüzde dört köşeli çadırsın
Cümlemizi birden bürüyüp gider

ŞAH HATAYİM söyler sözü özünden
Dervişlerini sakınur gözünden