Sayfa:Ceza hukukunda nefret ve ayrımcılık.pdf/97

Vikikaynak, özgür kütüphane
Bu sayfa istinsah edilmiş

işçiye cinsiyet nedeniyle ayrımcılık yaparak eşit davranma ilkesini ihlal ettiğini kabul etmiştir.

Kadın işçinin doğumdan sonra, eğer doğrudan eski işine dönmesi mümkün değilse; geri döndüğündeki şartları, eski pozisyonundaki şartlarına eşdeğer olmalıdır. Yani herhalde kadın işçinin, kendisi için daha dezavantajlı olmayan koşul ve şartlarda geri dönmeye hakkı vardır. Ayrıca buna ek olarak doğum izni sırasında, işçinin yokluğunda çalışma koşullarında bir takım iyileştirmeler yapılmış olabilir. Sırf bu dönemde çalışmadığı için işçinin bu iyileştirmelerden yararlanamaması eşit davranma ilkesine ve ayrımcılık yasağına aykırı bir durum teşkil eder. Herkesle aynı derecede iyileştirmelerden yararlanmaya hakkı vardır. Yargıtay'ın bu yönde emsal kararları bulunmaktadır. “Davacı işçinin doğum iznini kullanması sebebiyle kabulü mümkün olmayan daha alt bir görev teklif edildiği ve işçi tarafından kabul edilmemesi üzerine de iş sözleşmesinin feshedildiği anlaşılmaktadır. Davacının doğum iznini kullanması ve analık sebebiyle maruz kaldığı bu durum 4857 sayılı İş Kanunu kapsamında değerlendirildiğinde ayrımcılık tazminatının koşullarının oluştuğu kabul edilmelidir. Yine aynı hükme göre yoksun kalınan hakların talebi de yerindedir."

Eşit davranma ilkesine aykırı bir durumun ispatı 5. maddenin 7. fıkrasında düzenlenmiştir. Hükme göre, işverenin eşit davranma borcuna aykırı davrandığını işçi ispat etmekle yükümlüdür. Ancak, işçi bir ihlalin varlığı ihtimalini güçlü bir biçimde gösteren bir durumu ortaya koyduğunda, işveren böyle bir ihlalin mevcut olmadığını ispat etmekle yükümlü olmaktadır. Yani ispat yükü yön değiştirmektedir. Asıl kural HMK madde 190/1'a göre, “İspat yükü, kanunda özel bir düzenleme bulunmadıkça, iddia edilen vakıaya bağlanan hukuki sonuçtan kendi lehine hak çıkaran tarafa aittir.” şeklinde olup burada özel bir düzenleme yer almaktadır. Burada ispat edilmesi gereken husus, işçi tarafından işverenin eşit davranma borcuna aykırı hareket ettiği yönünde bir iddiadır. İşçinin bu yöndeki iddiası kuvvetli ise artık ayrımcılık yapılmadığının ispatını işveren yapacaktır.


22 Y. HGK. 14.03.2018 tarihli 2015/1621 E., 2018/484 K. sayılı kararı

hütps/www.sinerjime vzuat.com.irfindex jsf?dswid--1664# (E'T.: 26/10/2019) 23 &.9.HD. 29.11.2011 tarihli 2009/19835 E., 2011/46440 K. sayılı kararı

hüp//www.calismatoplum.org/sayi33/abc/8-4.pdf (E.T.: 26/10/2019)

85